Afscheid: Een humoristische kijk op Spanje

Ons winterverblijf in Spanje zit er helaas weer (bijna) op.
We hebben hier weer veel mensen ontmoet (vaak oude bekenden) en aan allemaal bewaren we goede herinneringen.
Een kleine selectie:

En natuurlijk ook “onze” trouwe Spaanse huispoes “Blanca” die meerdere keren per dag even aan kwam lopen voor wat brokjes of zo maar even voor de gezelligheid.
Via onze Blogs heb je hopelijk wat meegekregen van ons Spanje-virus en wij stoppen al onze mooie en soms minder mooie ervaringen in de koffer om straks thuis in Nederland nog eens herinneringen op te halen.Hierbij als afscheid een humoristische kijk op het leven in Spanje dat we na een wat langer verblijf steeds meer beginnen te waarderen,niet in de laatste plaats vanwege het weer.

Op het einde van dit stukje staat de vertaling van een aantal Spaanse woorden.

Je weet dat je al wat langer in Spanje bent als ………

1. Je denkt dat het toevoegen van limonade, Fanta of Coca Cola aan rode wijn perfect aanvaardbaar is en dan vooral bij het middageten.
2. Je bent niet alleen verbaasd als de Spaanse loodgieter/electricien/enz op de afgesproken tijd opdaagt, je bent verbaasd dat hij gewoon al komt opdagen.
3. Je staart vreemdelingen gewoon aan.
4. Als je elke (nieuwe) bekende geen drie kussen geeft.
5. Je bent verbaasd door mensen die bij de eerste zon hun benen ontbloten, kunnen zij niet wachten tot in juli?
6. Op msn typ je soms ‘jajaja’ in de plaats van ‘hahaha’
7. Je bent niet verbaasd als de Spaanse programma info niet overeenstemt met wat er op TV vertoond wordt.
8. Je vergeet om achter een vraag “aub” te zeggen, je denkt dat het veranderen van toon voldoende is.
9. Je weet hoe je boquerones moet eten.
10. Je kent het verschil tussen gambas, gambones, cigalas, langostinos, enz.
11. Je kent het verschil tussen jamón pata negra en jamón de York. Je vind de eerste het lekkerste.
12. Je neemt je middagmaal na 14 uur en je denkt er zelfs niet aan om het avondeten voor 21 uur te nemen.
13. Je weet dat je na 14 uur niet meer naar de winkel moet, je kan het beste je siesta nemen tot 17 uur, dan zijn de winkels weer open.
14. Je weet dat je twee dagen vrij moet nemen als je officiële documenten nodig hebt.
15. Je weet hoe je een bombona moet vervangen.
16. Je drinkt geen bier meer tenzij het ijs gekoeld is.
17. Je weet dat Bimbo geen vrouw van lichte zeden is, het is enkel een merk van brood.
18. Op sommige zondagen neem je je ontbijt voordat je naar bed gaat.
19. De vloer in sommige bars is een ideale stortplaats voor peuken, servetten, enz., waarom zou je een vuilnisbak gebruiken?
20. Je weet dat een ensaladilla rusa niets met Rusland te maken heeft.
21. Als de dokter zegt dat je constipado bent ga je geen laxeermiddel kopen.
22. Je hebt vrienden met de naam Jesus, Jose Maria, Maria Jose, Angel, misschien zelfs Inmaculada Concepcion.
23. Je weet dat ‘ahora’ niet noodzakelijk “nu” is.
24. Als je een afspraak met vrienden maakt om 15 uur dan zal de eerste komen opdagen rond 15.30. Als je geluk hebt.
25. Dat vrouwen denken dat BH bandjes onzichtbaar zijn.
26. Dat het helemaal normaal is dat er in elke keuken een frituurpan is maar geen waterkoker.
27. Om te vermijden dat je een goedkope Eristoff wodka krijgt dat je ‘un esmirnoff’ vraagt.
28. Als je weet wat een guiri is en iemand dat al eens tegen je gezegd heeft.
29. Blonde meisjes beginnen te denken dat hun naam ‘rubia’ is.
30. Als iets groots is dan is het ‘de puta madre’.
31. Je eet 5 maal per dag: het eerste ontbijt (desayuno), het tweede ontbijt om 11.30 (almuerzo), het middageten (comida), een tussentijdse maaltijd om 17.00 uur (merienda), het avondeten (cena).
32. Je kent de jingles voor Los Cuarenta Principales, M80, Onda Zero, etc.
33. Als je naar de bank/slager/bakker gaat en je vraagt ‘Quien es la ultima?’
34. Als het antwoord op de voorgaande vraag “Ahora es Usted” is.
35. Wie heeft een wasdroger nodig als je ook een waslijn op het terras van je appartement kan hangen’
36. Je noemt je vrienden tio/a, nena, chaval of macho eerder dan bij hun gewone naam.
37. Je beantwoord de telefoon met “Si” of met “Diga”.
38. Je denkt dat het het bovenstaande normaler is dan dat men in Nederland doet.
    De vertaling

09. boquerones = ansjovis
10. gambas = grote garnaal, cigalas = zeekreeft, langostinos = langoustine
11. jamón pata negra = gedroogde rauwe ham maar zeer duur, jamón York       = gekookte ham
15. bombona = fles (butaan)
20. ensaladilla rusa = Russische salade
21, constipado = verkouden
28. guiri = buitenlander, vreemdeling
33. ¿Quien es la ultima? = ¿Wie is de laatste?
34 Ahora es Usted = Nu bent u het
35. tio/tia = oom/tante
35. nena = liefje, schatje
35. chaval/chavala = jongen/meisje
35. macho = mannetje

Wij vertrekken 1 maart weer naar Nederland en hopen jullie aldaar spoedig weer te zien.
We rijden dezelfde route als onze heenreis,uiteraard nu in omgekeerde richting. Ons hotel in Granollers is helaas volgeboekt vanwege Formule 1 test-races op het nabijgelegen circuit de Barcelona-Catalunya en onze eerste overnachting is nu,iets verder,gepland in Riudellots de la Selva,vlak bij Gerona (Salles Hotel Aeroport de Gerona).

De verdere hotels op de route zijn dezelfde als op de heenreis.

We nemen afscheid van onze “Spaanse” vrienden en – bekenden en zeggen tot oktober 2017 wanneer we elkaar hopelijk weer in goede gezondheid zullen treffen. Hier alvast een voorproefje van onze toekomstige plek.

 

 

 

 

 

 

 

 

We hopen,dat jullie allemaal net zo hebben genoten van onze Blogs als wij bij het maken daarvan.

Wij zijn in ieder geval meer dan tevreden en die tevredenheid wordt wat ons betreft heel mooi uitgedrukt in (wederom) een (iets aangepast) versje van Toon.

Tot slot een impressie in de vorm van een muzikale dia-voorstelling.

Carnaval in Spanje

er is geen aangenamer val
dan een carnaval
je valt namelijk naar boven
het is een val in de blijheid………..

Net zoals in Nederland viert Spanje carnaval. Tijdens het bewind van Franco was dat absoluut verboden. De vermommingen zouden immers gebruikt kunnen worden door terroristen en misdadigers. In de jaren zestig stonden de autoriteiten het feest met tegenzin toe maar lang niet alle teksten van de carnavalsliederen mochten gepubliceerd worden.

Na de val van Franco kent het feest weer een enorme opleving. In de rooms-katholieke streken van het land is carnaval een driedaagse feestviering die vooraf gegaan wordt door een vastentijd. De naam ‘carne (vlees) vale (vaarwel)’ betekent dus vaarwel aan het (vlees) eten. Dit einde wordt uitbundig en massaal gevierd. Het tijdstip van het carnaval verschilt door de plaatselijke gebruiken. Zo kan het bij voorbeeld al na Kerstmis, na Drie Koningen, op 17 januari ( de dag van de Heilige Antonius) of op 2 februari (Lichtmis)gevierd worden. Maar de eigenlijke kern van carnaval ligt in de week voorafgaand aan Aswoensdag.

De viering van carnaval in Alicante is een van de meest karakteristieke van de provincie Valencia. Het Alicante carnaval begint dit jaar op donderdag 23 februari,hier vette donderdag genoemd vanwege de consumptie van grote hoeveelheden worst en spek. Zaterdag 25 februari is de zogenaamde Ramblero met feest op straten en pleinen.
De Rambla de Mendez Nuñez,de centrale verkeersader van Alicante,wordt afgesloten voor autoverkeer en is dan één groot terrein voor feestvierende en verklede mensen tot in de kleine uurtjes.
Op een groot podium spelen bands en DJ’s.

Wij zaten om 22.00 uur nog heerlijk buiten op een terrasje en konden zo een bonte verzameling mensen,soms hilarisch uitgedost,zien voorbijtrekken.De Ramblero kent een heel gezellige en ontspannen sfeer waar vriendengroepen,families,kinderen etc. allemaal verkleed flaneren en genieten.

je danst, je doet, je dartelt als een kind
je bent zigeuner of prins
potkachel of schemerlamp
en je bent… jezelf…….

Aswoensdag 1 maart wordt een kartonnen ‘sardien’ ruim zo groot als een volwassen walvis plechtig verbrand, als afscheid van het wereldse carnaval en als zinnebeeld van de aankomende vastenperiode. Vele duizenden aanwezigen, verkleed als zwarte weduwe, priester, monnik, bisschop of zelfs paus, zeggen erbarmelijk rouwend en met veel misbaar definitief vaarwel aan het voorbije carnaval en bereiden zich voor op de religieuze vastentijd. De verbrande sardien geeft aan dat men noodgedwongen terugkeert tot de orde van de dag en het ongeremd feesten even voor bekeken houdt.

De straten van Alicante staan gedurende die dagen bol van het feestgedruis. De officiële vieringen in de stad dateren al van ongeveer twee eeuwen terug toen er onder de heerschappij van koning Carlos III aan het hof in Madrid carnaval werd gevierd. Men denkt wel dat aan de oorsprong van deze vieringen eerdere gebeurtenissen ten grondslag liggen zoals de heidense rituelen tijdens de Romeinse periode. Dat waren vieringen om het einde van de winter en de eerste tekenen van de lente te vieren. De rooms-katholieke kerk heeft toen een aantal van deze vieringen opgenomen op zijn kalender. In die reglementering stonden de uren vermeld van wanneer tot wanneer men met een masker op op straat mocht komen, of hoe de autoriteiten een identiteitscontrole konden houden van een gemaskerd persoon. Het verbod om wapens te dragen tijdens deze dagen was er ook in opgenomen evenals het verbod om water en meel op de straat of op voorbijgangers te gooien. Als laatste was er een verbod om al te veel lawaai te maken.

De carnavalsviering verschilt per regio.
Een van de typische gebruiken in de plaats Aguilas zijn de eierdopjes (cascarones). Deze dopjes worden gevuld met confetti en ze worden kapot geslagen op de hoofden van vrienden en familieleden. Het gebruik zou komen doordat men geloofde dat eierdopjes een magisch voorwerp waren en door het christelijk verbond van eieren en wedergeboorte en de verrijzenis. Het hele jaar door worden er eierdopjes gespaard en enkele dagen voor de feestelijkheden worden zij gevuld met de confetti. Een van de momenten waarop men het meeste eierdopjes gebruikt worden is tijdens de nacht van het gevecht tussen Don Carnal en Doña Cuaresma op de Plaza de España. Men denkt dat er  op die plaats 25.000 eierdopjes gebruikt worden tijdens dit gevecht.

De cuerva is de typische drank tijdens carnaval en hij staat ook bekend als ‘de drank van de goden’. De echte carnavalvierders drinken een serieuze hoeveelheid van dit spul tijdens de lange dagen van de vieringen. Een bekroond recept van een van de vorige jaren is geschikt voor 100 liter cuerva: Twee flessen whiskey, twee flessen jenever, twee flessen wodka, twee flessen rode Martini, twee flessen witte Martini, tweeëntwintig flessen witte wijn, hetzelfde aantal flessen rode wijn, vijf liter sinaasappelsap, vijf liter citroensap, tien liter cola, vijfentwintig liter gaseosa (licht sprankelend water), één kaneelstokje, vijf kilo suiker en een aardige hoeveelheid stukjes fruit. Salud!

ik heb na dit carnaval
zo’n bierlucht in mijn jekker
die snuif ik telkens op
en denk: wat was dát lekker!

De bijzondere nalatenschap van de Moren in Spanje

In 711 kwamen de Moren via de straat van Gibraltar Spanje binnen en verspreidden zich in korte tijd over heel Spanje. Eeuwenlang heersten ze over het Iberisch Schiereiland met verschillende overheersers en verschillende volken.

Er waren periodes van relatieve rust, waarbij de moslims, joden en christenen gebroederlijk naast elkaar leefden en periodes van fikse oorlogen en veldslagen. In 1492 namen de Katholieke Koningen het laatste Moorse bolwerk, het Rijk van Granada, in en werden de Moren en Moriscos (een Moslim bekeerd tot het Christendom) verdreven uit Spanje.

Al-Andalus

De Moren zouden op het hoogtepunt van hun heerschappij zelfs in Zuid-Frankrijk zijn geweest. Ze noemden het gebied Al-Andalus, Arabisch voor ‘die God zal beschermen’.
Al-Andalus moet niet worden verward met de huidige autonome regio Andalusië.
In het begin vormde Al-Andalus een provincie van het kalifaat van Damascus. Later werd het zelfstandig en in 912 riep Abd al-Ráhman III zich uit tot kalief van het Kalifaat van Córdoba. Córdoba werd daarmee hoofdstad van Spanje.

Langzaamaan verplaatste het culturele, artistieke, economische en wetenschappelijke centrum van de wereld van Bagdad in het huidige Irak naar Córdoba. Door interne rivaliteit viel het kalifaat honderd jaar later uiteen in 23 kleine rijken waarvan uiteindelijk het Rijk van Granada in 1229 overeind bleef. Tot 1492 zou dit nog het enige islamitische gedeelte in Spanje blijven.

La Alhambra in Granada

De Moorse overheersing bestond dus niet uit één lange periode, maar omvatte meerder heersers en volken en ook verschillende gebieden. Dit had ook invloed op de bouwstijlen, iets wat nu nog goed terug is te zien. La Alhambra in Granada staat bekend als het meesterwerk uit de Moorse architectuur.
La Alhambra is gebouwd onder de Nasriden ten tijde van het Rijk van Granada. Het is een bijzonder paleis vanwege de verfijnde architectuur en bijzondere kunstschatten.

La Mezquita in Córdoba

Een andere hoogtepunt van de islamitische bouwkunst in Spanje is La Mezquita, de Kathedraal van Córdoba. De Mezquita is gebouwd in  756-788 en is later uitgebreid. Het was ten tijde van het Kalifaat van Cordoba de grootste moskee in Europa en de tweede grootste na Mekka van de wereld. Het had een capaciteit voor twintigduizend man. Na de christelijke overwinning in 1236 werd de Mezquita uitgebreid en gedeeltelijk aangepast zodat het als kerk kon dienen. Midden in de moskee werd een kathedraal gebouwd. Tegenwoordig zijn nog goed de christelijke en islamitische invloeden terug te vinden.

Mudejarstijl

Uiteindelijk ontstond er een apart soort stroming in de Spaanse architectuur: de mudejarstijl, een bouwstijl die invloeden uit zowel de islamitische als de christelijke architectuur combineerden. Deze stijl is zelfs terug te vinden in enkele gebouwen in Zuid-Amerika.

Sevilla

Omdat de Moorse overheersing in het zuiden van Spanje veel langer heeft geduurd dan in het noorden is het niet verwonderlijk dat er in het zuiden veel meer terug te vinden is van de islamitische bouwkunst. Alleen al in bijvoorbeeld Sevilla vind je een groot aantal Moorse bouwwerken: La Giralda, de minaret van de kathedraal, Het Alcázar, een Moors paleis en La Torre de Oro (Gouden toren). Deze toren maakte vroeger deel uit van Moorse stadswallen die de stad moesten beschermen van aanvallen vanaf de rivier Quadalquivir. Maar zelfs in het noorden van Spanje zijn Moorse bouwwerken bewaard gebleven: het Aljafería in Zaragoza is daar een prachtig voorbeeld van.

Moorse wijken

In enkele steden in voornamelijk Andalusië zijn nog hele authentieke Moorse wijken terug te vinden. Een goed voorbeeld hiervan is het Albaícin in Granada. Het is een waar doolhof van smalle straatjes en je waant je echt terug in de tijd. De algehele opzet van een centraal plein met een doolhof aan kleine, smalle straatjes eromheen is sowieso een overblijfsel van de Moren. De markt vond altijd plaats op het centrale plein. De typische huizen in Andalusië met een binnenplaats en enorm dikke muren zijn ook van Moorse oorsprong en een overblijfsel uit die tijd.

Kalifaat van Córdoba

De architectuur is het meest zichtbare, maar zeker niet het enige wat de Moren in Spanje hebben achtergelaten.  De islamitische overheersers waren veelal afkomstig uit de regio van het huidige Syrië, Irak en Egypte. Toentertijd was dit het centrum van de beschaving en de mensen afkomstig uit die regio waren zeer ontwikkeld en geïnteresseerd in de klassieke werken van de oude Grieken. Zij namen deze kennis mee naar Al-Andalus, en introduceerden daarmee de werken van de oude Grieken opnieuw in Spanje en Europa. De kennis hiervan was in het Europa van de Middeleeuwen in de vergetelheid geraakt.

Wetenschap

Tijdens het Kalifaat van Cordoba werden er veel bibliotheken, universiteiten en studiecentra gesticht.  De Moren bliezen de wetenschap nieuw leven in, waren enorm geïnteresseerd in astrologie, wiskunde en medische wetenschap. Veel materialen en apparaten om naar de sterren te kijken en rekenmaterialen zijn uitgevonden in die tijd.

Landbouw

Daarnaast namen de Moren veel kennis mee over landbouw. Ze introduceerden in Spanje veel nieuwe landbouwtechnieken, mijnbouw en nieuwe gewassen. Ook introduceerden ze terrassen tegen een helling waarop ze gewassen verbouwden, iets wat tot die tijd niet gedaan werd. Verder borduurden ze voort op de bestaande irrigatietechnieken van de Romeinen en ontwikkelden deze verder en breidden ze uit. Zo bouwden ze een heel irrigatiesysteem vanuit de Sierra Nevada tot aan Córdoba. Ook herstelden ze en onderhielden ze de oude Romeinse wegen.

 

De taal

Met de komst van de Moren in Al-Andalus, kwam er ook een nieuwe taal: het Arabisch. Toen de Moren Spanje binnenvielen werd er het Vulgair Latijn gesproken. Binnen korte tijd werd het Arabisch een taal van hoog aanzien en de officiële taal voor de geleerden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er veel invloeden van het Arabisch in het hedendaagse Spaans zijn terug te vinden. Daarnaast zijn er ook veel nieuwe woorden toegevoegd aan het Vulgair Latijn. Dit kwam omdat het ontwikkelingsniveau van de Moren superieur was aan dat van de Christenen. Daardoor waren er veel woorden helemaal niet bekend in het Latijn. Voorbeelden zijn bepaalde technische termen of namen voor eten. Een aantal concrete voorbeelden zijn alcalde (burgemeester) of albacea (executeur-testamentair), almacén (pakhuis), quilate (karaat), albañil (metselaar), albéitar (veearts). Ook in de landbouw zijn er door de Moren veel termen bijgekomen: alcachofa (artisjok), albaricoque (abrikoos), alberca (waterreservoir),acequia (waterleiding).

Namen van steden en dorpen

Daarnaast kun je in veel namen van steden, dorpen, gebieden en rivieren de Moorse invloeden terugvinden. Hierbij een aantal voorbeelden.

Alcalá, komt van het Arabische woord al-qala’a en betekent kasteel.

Algeciras, komt van Al jazeera Al Khadra en betekent het groene eiland

Almería, is afgeleid van Al Meraya en betekent uitkijktoren

Guadalajara is afgeleid van Wādī al-Ḥijārah en betekent letterlijk rivier van stenen

Guadalquivir is afgeleid van Al-wādĩ al-kabir en betekent de grote rivier

La Mancha, afkomstig van het Arabische woord la’a Ma-anxa wat zonder water betekent.

Alicante –  Er zijn vele legenden en (liefdes) verhalen  zoals natuurlijk Romeo en Juliet in Verona (Italië), in Portugal Inés en Pedro en in Spanje de geliefden Isabel en Diego van Teruel (Aragón). Maar ook in de stad Alicante heeft een triest liefdesverhaal plaatsgevonden, in dit geval ten tijde van de Moorse overheersing waarbij een prins (califa), prinses en een gewone christen jongen zijn betrokken.

In de burcht van Alicante, nu het “Castillo de Santa Barbara”, woonde ooit een Moorse prins (califa) met zijn mooie dochter Cántara. Alle jongens waren verliefd op deze mooie dame maar er waren er twee, Aly en Almanzor die stapelverliefd waren en er alles voor over hadden om te trouwen met de prinses Cántara. De califa had door dat hij een liefde tussen zijn dochter en een van de jongens niet kon voorkomen en dus zorgde hij ervoor dat degene die een uitdaging zou overwinnen en hem iets unieks zou brengen, de hand van de prinses zou mogen vragen.

 Aly en Almanzor accepteerden deze uitdaging waarbij Almanzor beloofde naar “de Indiën” te reizen en diverse boten gevuld met kruiden terug zou brengen. Aly was echter wat luier en beloofde de califa “groen water” uit de rivier Tibi te geven, op die manier zou Aly dichter bij de prinses kunnen zijn en stiekem haar hart veroveren. Aly was inderdaad lui want hij deed niet echt wat hij moest doen maar begon met het schrijven van gedichten en poëzie om zo de prinses voor zich te winnen. Dat lukte uiteraard en de prinses had haar keuze gemaakt, zij wilde trouwen met de romantische Aly.

Toen Almanzor echter in de haven van Alicante na enkele maanden terugkeerde met de boten gevuld met specerijen en kruiden, deed de califa wat hij had beloofd en stemde hij hem toe met zijn dochter te trouwen. De andere gegadigde Aly was zo ontdaan van dit nieuws dat hij vanaf een rots naar beneden sprong en zelfmoord pleegde. Volgens de legende is daar nu het meer van Tibi ontstaan. De prinses Cántara was zo triest van de dood van haar geliefde dat ook zij besloot van de San Julián rots naar beneden te springen. Die rots staat nu bekend als “salto de la reina mora”.

Het duurde echter niet lang of de califa, de vader van de overleden prinses, was zo ontdaan van de dood van zijn dochter dat hij uit triestheid overleed. De legende zegt dat zijn gezicht nu te zien is in de Monte Benacantil, de rots die nu bekend staat als “cara del moro” waarop het kasteel Castillo de Santa Barbara hoog boven de stad Alicante staat.

Deze legende heeft tevens voor de naam van Alicante gezorgd, te weten “Aly” en “Cántara” samengevoegd tot AliCante.

Invloeden Arabisch op Castiliaans

In totaal bevat het Spaans ongeveer 4000 woorden afkomstig uit het Arabisch. (Bijna al woorden die beginnen met ‘al’).  Het merendeel zijn zelfstandig naamwoorden en plaatsnamen, een aantal bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden en slechts één voorzetsel: hasta (tot/pas). Een aantal bekende woorden zijn azucár (suiker) afkomstig van het klassiek Arabische woord sukkar, of tarea wat van het Arabische woord tariha afkomstig is.

Asesino

Het Spaanse woord asesino (moordenaar) heeft een originele achtergrond. Er wordt gezegd dat dit afkomstig is van een Arabisch woord wat ‘verslaafd aan hasj’ betekende. Tijdens de kruistochten bestond er een islamitische sekte die erg gevreesd werd door de Christenen. Volgens de legende pleegde deze sekte gedrogeerd door hasj moorden in naam van Allah. Deze sekte werd uiteindelijk  “Hashsh AshIn” genoemd, ‘diegene die hasj gebruiken’. Later is dit in het Engels ‘assassin’ geworden en zo weer naar het huidige Spaanse woord asesino verbasterd.

Gastronomie

Zoals al reeds vermeld, introduceerden de Moren nieuwe gewassen, in werkelijkheid was het meer dan dat. Ze brachten een compleet nieuwe keuken mee. De Moren brachten fruit en groente mee die tot dat moment onbekend waren in Spanje: o.a. limoenen, kikkererwten en aubergines.
Na de Romeinse tijd hebben joodse maar vooral Moorse invloeden de Spaanse keuken doorslag­gevend beïnvloed. De Moren introduceerden bijv. rijst, specerijen (waaronder peper,kaneel,sesamzaad,saf­fraan en komijn), zuidvruchten, komkommers, bananen, dadels, abrikozen, avocado’s en meloenen. Van hen stamt het maken van amandelspijs, het gebruik van notenmeel als bindmiddel en het combineren van hartige of scherpe met zoete smaken (bijv. vlees, vis en kaas met fruit of pepers met zoetigheid).

Eén van hun aperitieven (meze) was de voorloper van de huidige tapas (losse hapjes) en de traditionele wijze waarop tapas worden gegeten (gezamenlijk van één schaal) is Joods en Arabisch. Paella, dat buiten Spanje wordt gezien als de nationale schotel van het land, is een andere erfenis van de moren. Van hen stamt tevens de gewoonte van de Spaanse mediterrane kusten om vis met rijst en kruiden te combineren. Veel Spaanse toetjes van nu vinden eveneens hun oor­sprong in de Arabische keuken.

Persoonlijk vind ik één van de mooiste,door de Moren nagelaten,gewassen de amandel en met name de bloesem van de bloeiende amandelbomen die,zoals nu, het begin van de lente aangeven.

Tot slot is het vermelden waard dat het de Moren waren die de gitaar introduceerde in Spanje. El Flamenco, de bekende muziek uit Andalusië, heeft veel Moorse invloeden.

Moros y Cristianos feesten

Rond 800 begon de zg. ‘Reconquista’ vanuit het noordelijke Asturië, het enige gebied wat de gevluchte christenen o.l.v Don Pelayo konden behouden. Vanaf dat moment werden de Moren langzaamaan teruggedrongen.

De Reconquista, de herovering, is een beweging die ontstond uit expansiedrift, maar ook uit ijver voor de verbreiding van het christendom. De snelle christelijke expansie schiep enorme problemen omdat Andalusië al dichtbevolkt was. De christelijke koningen probeerden de moslims en de grote Joodse gemeenschappen in het zuiden te assimileren waarbij hun houding steeds intoleranter werd.

Op vele plaatsen werden de moslims verdreven en daarmee verloor Spanje zijn beste kooplui, ambachtslieden en boeren. Het land werd grotendeels verdeeld onder de edelen die tegen de moslims streden. Deze edelen bezaten niet de technische bekwaamheid om het land goed te bebouwen en gingen daarom maar over op schapenteelt. Deze feodale ontwikkeling had funeste gevolgen voor de politieke ontwikkeling waardoor de 14e en 15e eeuw perioden van grote onrust werden voor heel Spanje en opstanden aan de orde van de dag waren. Ferdinand en Isabella meenden dat een totale religieuze eenheid van Spanje de orde zou kunnen herstellen en daarom werd besloten de Moren definitief te verdrijven en als “kroon” op het werk werden ook alle Joden verdreven.

In 1492 wisten de katholieke koningen van Castillië en Aragón het allerlaatste Moorse bolwerk, Granada, in te nemen en de Islam uit het schiereiland te verdrijven.

Op vele plaatsen aan de zuidkust van Spanje, vooral aan de Costa Blanca, worden de Moros y Cristianos feesten ter ere van de overwinning van de Christenen op de Moren nog altijd jaarlijks gehouden. Daarbij gaat het nu vaak om optochten van ‘Christenstrijders’ en ‘Moorse tegenstanders’. Bonte kleding, hypnotiserende marsmuziek, wapengekletter horen daar allemaal bij. Het begint met de binnenkomst van de afzonderlijke legers en hun slavinnen en jonkvrouwen, de zg ‘Entrada’, gevolgd door een processie ter ere van de Patroonheilige van de bewuste stad of dorp, en eindigt met een spectaculaire slag, begeleid door veel vuurwerk en waarbij het fort of kasteel door de ‘Cristianos’ wordt veroverd.

ANDALUSIE : Eerste multiculturele samenleving op Europees Bodem.

Het Europa van de 21ste eeuw houdt zich steeds intensiever bezig met het zoeken naar een samenlevingsmodel. Hoe kan men voor rechtvaardigheid streven binnen een samenleving waar je rekening moet houden met verschillende volkeren? Kan er sprake zijn van het veiligstellen van godsdienstvrijheid? De antwoorden zijn 1000 jaar geleden gegeven in Moors-Spanje oftewel Andalusië.
Onder de Omajjaden kende Andalusië een ongekende welvaart. Het directe reden waarom er een grenzeloze welvaart was had men te danken aan de verdraagzaamheid en religieuze tolerantie ten aanzien van Joden en Christenen. Laat staan dat Christenen en Joden hun eigen kleren mochten dragen, en de vrijheid hadden om activiteiten te organiseren in hun eigen taal en cultuur, hadden de niet-moslims zelfs de vrijheid om een eigen rechtbank op te richtten. Zo was er participatie van elke groep om op hun eigen manier een steentje bij te dragen aan de gemeenschap.  Hierdoor was stabiliteit en een rijk en bloeiend wetenschappelijk en cultureel leven onmiskenbaar.

 

 

 

Evenmin als op Sicilië werd de Islam de alles overheersende religie, er bestond een bijzondere en vruchtbare samenwerking met de joods-christelijke denkwereld dat doorwerkte in de cultuur.

Als men een beschaafde samenleving meet aan religieuze verdraagzaamheid, vrijheid van meningsuiting, universiteiten, bibliotheken (In de stadsbibliotheek van Cordoba waren er 400.000 boeken), literatuur en kunst dan is Andalusië het enige voorbeeld. Er werd ruimte gemaakt voor  kennisuitwisseling met een heldere kijk op harmonie tussen volkeren en godsdiensten.De grote vraag is of en wanneer een dergelijke  samenleving ooit weer mogelijk wordt.

 

Kitesurfen

Vandaag is het weer een mooie zonnige dag en zijn we begin van de middag naar het nabijgelegen Playa del Pinet gereden om lekker te lunchen met uitzicht op zee.

Er stond een stevige bries en samen met de flinke golfslag was het een ideale conditie voor kitesurfing.

Kitesurfen is een fantastische watersport waarbij je voort wordt getrokken door een vlieger terwijl je op een plank staat. De vlieger zit aan je middel vast door middel van een harnas, waardoor je vooruit wordt getrokken. Kitesurfen is al jaren de snelst groeiende sport ter wereld.

Kitesurfen bestaat uit twee  woorden nl.  kite (de vlieger) en surfen (op een kleine plank door de golven gaan). Kitesurfen wordt ook wel kiteboarden genoemd. Kitesurfen wordt gerekend onder extreme sporten. Door de grote vlieger is het ook mogelijk om hoge sprongen te maken en kan je snelheden bereiken tot wel 80 km per uur.

Het was fascinerend om het kitesurfen van zo dichtbij te zien,al aarzelen we nog voor het boeken van onze eerste (proef)les.

Ter afsluiting hierbij nog een demonstratie-filmpje van een nabijgelegen kitesurf-school.

FF Loungen

loungen

ontspannen of relaxen, meestal op gemakkelijke stoelen of banken in een trendy café of een andere uitgaansgelegenheid, waarbij er vaak rustige, meestal instrumentale,muziek wordt gedraaid.

Heel toevallig zagen we onlangs “boven op de berg” in Gran Alacant een pas geopende zaak “La Bodega”.

Bij nader “onderzoek” blijkt het te gaan om een luxe lounge bar waar je onder het genot van een goed glas wijn en diverse tapas kunt genieten van fijne (jazzy) achtergrondmuziek.
La Bodega blijkt pas 2 maanden geopend met als eigenaar/uitbaters een Nederlands stel uit Den Haag. Zij proberen in een wat luxere omgeving met goed meubilair,kwaliteitswijnen etc. een wat andere sfeer te scheppen dan de gemiddelde “hatsekidee gooi en smijt” bar of pub.
Het plan is om vanaf juni 2017 uit te breiden met een restaurant uitsluitend voor volwassenen in een rustige ontspannen sfeer.

We hebben daar vanmiddag lekker “ge -lounged” en zijn daarna rozig en tevreden weer de berg afgezakt naar ons huis.
Hierbij een impressie:

Na zo’n gezellige zondagmiddag realiseren we ons eens te meer de waar(de)heid van het volgende Spaanse gezegde.
“Voor elke minuut boosheid verlies je 60 seconden geluk.”

San Valentín

 Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes, bloemen, of kaarten. Nadat Paus Gelasius I in 496 verkondigde dat 14 februari de dag van de Heilige Valentijn zou zijn, wordt Valentijnsdag gevierd op 14 februari. San Valentín, zoals de dag in het Spaans heet, is een dag waarbij geliefden elkaar extra aandacht geven maar het is tegenwoordig meer een commerciële dag .

Oorspronkelijk was Valentijnsdag de dag waarop iemand anoniem de liefde kon verklaren aan een ander door bloemen, chocolade of cadeautjes te sturen zonder naam erbij te vermelden. Zo moest de ontvanger of ontvangster raden van wie het liefdesgoed kwam en dat maakte de dag extra spannend. Tegenwoordig is, zeker uit commercieel oogpunt, de nadruk meer gelegd op de dag dat geliefden elkaar iets geven om nog eens extra de nadruk te leggen op “het houden van”. Vooral in de Verenigde Staten wordt de Valentijnsdag behoorlijk commercieel uitgebuit maar landen als Spanje, Nederland en België doen daar eigenlijk niet voor onder. Ook hier kun je overal kleine speciale cadeautjes vinden of bloemen of …. teveel om op te noemen eigenlijk.

Geschiedenis

Op Wikipedia is te lezen dat er over Sint-Valentijn geen enkel biografisch gegeven bekend is. In de achttiende eeuw werd geopperd dat het Valentijnsfeest op 14 februari is gesteld om de oude Lupercalia, een Romeins (en wellicht nog ouder) vruchtbaarheidsfeest te vervangen. Lupercalia werd op 15 (!) februari gevierd ter ere van vruchtbaarheidsgod Lupercus. Voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest. Het feest werd hoogstwaarschijnlijk gevierd in de buurt van de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven. Volgens het verhaal werden de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren de twee jonge mensen die aan elkaar gekoppeld werden elkaars partner. Toen in Europa het Christendom opkwam, werd dit heidense feest door de kerk verboden en verving men Lupercalia door Valentijnsdag.
In het volksgeloof zijn er m.bt. Valentijnsdag een aantal spreuken met een voorspellende waarde voor het weer zoals:

• Dooi op Sint-Valentijn doet veel water in de wijn.
• Zonneschijn op Sint-Valentijn, geeft goede wijn.
• Is de aarde met Sint-Valentijn in het wit gehuld, dan zijn de weiden en akkers met vreugde vervuld.

Hier in Spanje gaan we natuurlijk uit van de zonneschijn en dus de goede wijn.

Spanje

In Spanje is San Valentín min of meer in de twintigste eeuw ingevoerd met, volgens de verhalen, het idee om de verkoop van cadeaus te stimuleren. Men beweert zelfs dat in Spanje de winkelketen El Corte Ingles met het invoeren van San Valentín is begonnen om zo de verkopen (met succes) te stimuleren.
Al met al, 14 februari is dé dag om je geliefde een blijk van waardering te geven .

Aangezien we vanuit het verleden de ervaring hebben dat  het op 14 februari vaak erg druk is in de restaurants,die allemaal een speciaal Valentijnsmenu serveren,hebben wij dit keer vrijdag 17 februari uitgekozen om alsnog te genieten van een heerlijk Valentijns-diner.
Restaurant Nou-Arcos-playa in het nabijgelegen Arenales del Sol organiseerde behalve op 14 februari ook nog een Valentijnsmenu op 17 en 18 februari.

Banen die je waarschijnlijk alleen in Spanje zult zien

 

Spanje is een mooi maar ook een bijzonder land om te wonen.

De laatste jaren echter zijn er vanwege de crisis veel buitenlanders en Spanjaarden uit Spanje vertrokken op zoek naar werk en een
betere toekomst elders. Er zijn echter een aantal banen die je maar moeilijk zult kunnen uitoefenen buiten Spanje zoals hamsnijder of stierenvechter.
Hierbij een overzicht van de banen die je waarschijnlijk alleen in Spanje zult tegenkomen.

1- Hamsnijder

Iedereen weet dat Spanjaarden gek zijn op de
Spaanse Jamón Serrano. De ham wordt echter het
beste gegeten als deze heel dun gesneden is door
iemand die weet wat hij/zij doet. De
hamsnijder of in het Spaanse cortador is te
zien in elk goed restaurant. Ook in de betere
supermarkt of speciaalzaken wordt
de ham dun gesneden voor de klant. In
november 2013 wist de cortador Noé Bonillo
het wereldrecord hamsnijden te verbreken
door 25 uur non-stop hammen te snijden.

2- Zakdoeken verkoper

Ok, het is niet echt een baan, maar voor veel
mensen die weinig tot geen inkomsten
hebben, en dat zijn er heel veel in Spanje,
is het een manier van geld verdienen.
Praktisch bij elk stoplicht in grotere steden
zie je ze staan, de kleenex of zakdoeken
verkopers. Het is uiteraard niet echt een
baan die je op je cv zet maar als je geld
nodig hebt is dit een van de manieren om dat
te doen. In Sevilla loopt een
zakdoekenverkoper rond die inmiddels ook
ver buiten de stad bekend is geworden
vanwege zijn fraaie kostuums die hij elke dag
aandoet.

3- Stierenvechter

Ja, de traditionele stierenvechter mag
natuurlijk niet ontbreken in de lijst van
Spaanse banen. Door velen gehaat maar
door nog meer mensen geliefd.
Ben je een goede stierenvechter
dan verdien je miljoenen in Spanje en komen
er duizenden mensen naar je kijken. De
Torreros zijn echter niet helemaal 100% meer
Spaans aangezien je ze ook tegenkomt in
o.a. Zuid Frankrijk, Portugal en Mexico.

4- Churros maker

Wie kent ze niet, de Churros (met of zonder
chocolate of crema). In de steden hebben de
churrosmakers een eigen winkel of een
wagen op een strategisch punt staan waar
dagelijks tientallen mensen langskomen om
churros te kopen. Naast eigen winkels of
wagens worden churros ook gemaakt en
verkocht in veel bars en restaurants,waar het op
gezette tijden dan ook behoorlijk druk kan
zijn.

5- Poep politie

Wat? Jawel, op veel plaatsen in Spanje zie je
elke dag een schoonmaker rondlopen met
een soort van stofzuiger op zijn rug en een
lange slang waarmee hij/zij de hondenpoep
van de straten, pleinen en parken opzuigt. Nu
weet ik niet 100% zeker of dit een typisch
Spaanse baan is maar ik heb ze in Nederland
of elders nog nooit gezien.

6- Flamenco dansers

Spanje is Flamenco, daar kun je niet omheen.
Dansers van deze spectaculaire en
emotionele dans verdienen soms heel veel geld,
zeker als ze internationaal bekend zijn zoals
Joaquin Cortés. In Spanje zelf echter zie je
de Flamencodansers echter meer in de
kleinere bars en restaurants waar of de
Spanjaarden genieten en meedoen met het
dansfeest en de toeristen vaak toekijken.

7- Feria kostuummakers

Elk jaar vinden er in vele Spaanse steden
feria’s plaats, zeg maar lokale feesten die
uitbundig gevierd worden met eten, drinken,
muziek, dans en de fraaiste kostuums, zowel
voor mannen maar zeker ook voor de
vrouwen. Zij doen elk jaar weer hun best om
er op hun mooist uit te zien met de fraaiste
(bolletjes)jurken. Het maken van deze jurken
is handwerk en daar zijn specialisten voor
die je alleen in Spanje zult tegenkomen.

8- Zonnebloempitten verkopers

Wie kent ze niet, de zonnebloemen of Pipas
die de Spanjaarden lopen of zitten te eten op
straat of tijdens sportevenementen. Je ziet
al snel of iemand zonnebloempitten eet aan
het feit dat bij hem een hele berg afval te
vinden is. Ja, men vindt het heel gewoon om
alles wat niet gegeten wordt gewoon op
straat te gooien. Het verkopen van deze
pipas is, met name tijdens sportevenementen, een vak apart. “Hay
Pipaaaas” wordt er vaak geroepen en geschreeuwd.

 

9- Cobrador de Frac

Wat is dat nou weer? Een Cobrador de Frac is
een fraai uitgedoste persoon die zo
opvallend mogelijk de hele dag achter iemand
loopt die een schuld open heeft
staan bij iemand anders. Zo zijn er
Cobradores die gekleed gaan als kerstman,
Engelsman met hoge hoed en lange jas,
indiaan, Afrikaanse strijder, stierenvechter,
etc.
Zie je deze mensen over straat lopen,
dan kun je er van uit gaan dat er iemand is
die zijn schulden niet heeft betaald.

10- Loten verkoper

Je ziet ze overal in Spanje, de
lotenverkopers. Meestal gaat het om
verkopers van de Once loterij, Spanje’s
grootste loterijen. Deze lotenverkopers lopen
gerust bars en restaurants binnen en komen
zelfs op kantoren om hun loten te verkopen.
Daarnaast zie je ze op de straathoeken staan
of zitten en hebben ze soms hun eigen kiosk.
Hay loteria!!!!!

11 -Top manta verkoper

Nummer 11 op de lijst van de  meest Spaanse banen is niet echt een baan maar wel iets wat je overal ziet. De top manta verkopers. Dit zijn meestal Afrikanen die op hun kledendekens (manta) zgn.merk tassen, shirts, jassen, cd’s, dvd’s ,zonnebrillen en alles wat los en vast zit verkopen. Uiteraard zijn deze verkooppraktijken illegaal en soms zie je de politie langskomen om de verkopers of op te pakken, weg te sturen en de producten in beslag te nemen. Helaas is het voor deze Afrikanen de enige bron van inkomsten en worden zij vaak gedwongen om dit werk te doen. Op veel toeristische plekken zie je toeristen (maar ook Spanjaarden) de zgn.merk producten,vaak voor lage prijzen,kopen .

Bovenstaande 11 typisch Spaanse banen zijn slechts een kleine greep uit het hele arsenaal aan bijzondere banen of werkzaamheden die je in Spanje tegenkomt. Zo zijn er ook nog de butaangasverkopers, rolschaats -supermarktmedewerkers (met name in Carrefour, Alcampo etc.) en nog veel meer.

Wij houden het maar bij ons “beroep”,de “pensionado” dat je overal en met veel plezier ook in Spanje kunt uitoefenen.

De Spaanse voorloper van Whatsapp en Facebook

De Spaanse waaiers en hun geheime taal

Je ziet ze vooral in de zomer wanneer het erg warm is en een beetje frisse wind wel lekker is. Het zijn daarnaast zeer gewilde Spaanse souvenirs die veel gekocht worden tijdens een vakantie en in Spanje soms gebruikt worden maar eenmaal thuis in de lade verdwijnen. We hebben het hier over de typische Spaanse waaiers oftewel abanico in het Spaans. Maar wist je dat die simpele waaier een geheime taal heeft?

Waaiers of abanicos worden tegenwoordig veel gebruikt door (meestal oudere) dames in Spanje die het in de zomer warm hebben en met enkele handbewegingen een aangename koele lucht creëren. Daarnaast wordt de Spaanse waaier nog steeds veel gebruikt bij het flamenco dansen en is de abanico een vaak onmisbaar modeaccessoire, vooral in het zuiden van Spanje.

Vroeger echter werd de abanico of waaier ook als communicatiemiddel gebruikt waarmee (welgestelde) vrouwen met enkele bewegingen discrete boodschappen probeerden over te brengen naar hun geliefden. De simpele bewegingen met de waaiers waren meestal genoeg om op afstand geheime gesprekken te voeren of om liefdesboodschappen over te brengen naar personen die leuk genoeg waren en de bewegingen in die tijd begrepen.
Vooral jonge ongetrouwde vrouwen werden gechaperonneerd (begeleid en beschermd),zodat ze niet openlijk konden communiceren met hun geliefde.

Tegenwoordig gebruik je WhatsApp, Facebook etc. om boodschappen over te brengen maar de Spaanse waaier kan eigenlijk in dat opzicht als voorloper worden gezien.

De geheime taal en de bewegingen

Hieronder enkele (maar lang niet alle) omschrijven wat er zoal gezegd kan worden en hoe je dat moet doen met de waaier of abanico.

• JA = de gesloten waaier tegen de rechterwang houden.
• NEE = de gesloten waaier tegen de linkerwang houden.
• KUS ME = de lippen aanraken met een halfopen waaier.
• HOU JE VAN ME = de gesloten waaier met twee handen aanbieden.
• IK HOU VAN JE = de waaier met de rechterhand naar het hart brengen en daar laten rusten.
• IK HAAT JE = de waaier met de rechterhand door de linkerhand halen.
• JE BENT GEMEEN = de waaier diverse keren na elkaar openen en sluiten.
• VERGEEF ME = de handen samenhouden en met beid tegelijk een open waaier vasthouden
• IK BEN VERLOOFD = snel wapperen met de waaier.
• IK BEN GETROUWD = traag wapperen met de waaier.
• IK WIL MET JE TROUWEN = een volledig open waaier zachtjes sluiten.
• VERGEET ME NIET = de waaier geopend achter het hoofd plaatsen.
• IK BEN GEINTERESSERD IN JOU = de waaier met de linkerhand openhouden voor de onderkant van het gezicht.
• VERTEL ONS GEHEIM NIET VERDER = met de rechterhand een gesloten waaier over het linkeroor houden.
• WACHT OP MIJ = de waaier volledig openen.

Er zijn nog veel meer mogelijkheden maar we laten het hierbij.

Geschiedenis in het kort

Veel mensen denken dat de waaiers van oorsprong uit Spanje komen maar dat is niet waar. De waaiers bestaan al duizenden jaren en de oudste archeologische vondsten werden gedaan in Egypte, India en China. Pas rond de 4e eeuw voor Christus werden de eerste exemplaren gezien in Europa maar dan in het oude Griekenland. Door de kruistochten kwamen de waaiers uiteindelijk ook in Spanje terecht.

Pas in de 17e eeuw werden de opvouwbare waaiers veelvuldig gebruikt door vooral personen in hooggeplaatste kringen. In principe was de waaier bedoeld om verkoeling te geven en insecten weg te wuiven maar die functies verdwenen snel toen de waaiers een modeaccessoire werden in Europa. In de 18e  eeuw werd de waaier zelfs een statussymbool en werden de waaiers door gespecialiseerde artiesten gemaakt waarna het ware kunstwerken werden en veel geld waard waren.
Kijk voor een mooie collectie bijv. eens naar de volgende verzameling.

Dus de volgende keer als je een waaier ziet liggen ergens in Spanje,bedenk dan dat je met die Spaanse abanico meer kunt doen dan alleen maar waaien voor verkoeling.Geniet tot slot nog even van het lied en het filmpje “un abanico español” om helemaal in de Spaanse sfeer te komen.

Dinsdag 14 februari is het Valentijnsdag of hier in Spanje el día de los enamorados San Valentín.

Als je eens wat origineler voor de dag wilt komen dan met een bos bloemen of een kaartje dan is de waaier misschien een idee.

Spaanse wijn

“Wijn is een vreugde voor het oog,reinigt de tanden en is gezond voor je buik”,aldus een bekend Spaans gezegde.

Bij al het lekkere eten hier,hoort natuurlijk ook een goed glas wijn of, als aperitief, een glas cava.

Cava (zie eerdere Blog) is een Spaanse mousserende wijn, die vooral geproduceerd wordt in de Penedésstreek, een wijngebied ten zuidwesten van Barcelona in Catalonië . Ook in Aragón en de Rioja streek wordt cava gemaakt.

Spanje is op basis van het beplante oppervlak het grootste wijnland ter wereld, maar in volume slechts de derde producent ter wereld dit vanwege de grote droge gebieden in Spanje. Spanje weet zich te onderscheiden in smaak en produceert typische Spaanse wijnen met behulp van moderne technieken. Populaire wijnstreken in Spanje zijn onder andere Rioja, Navarra en Ribera de Duero.

Rioja
La Rioja is een van de bekendste wijngebieden van Spanje, de Rioja is een wijngebied welke de herkomstbenaming D.O.C. mag gebruiken.
La Rioja als wijnstreek heeft een geschiedenis, die terugloopt tot aan het Romeinse rijk. In de vroege Middeleeuwen viel de wijnproductie terug en werd er slechts op kleine schaal verbouwd, in de kloosters en op kleine boerderijen voor eigen gebruik. Rond de twaalfde eeuw, met het ontstaan van de ‘Weg van Santiago’ kwamen er veel pelgrims door de streek. Omdat ze er langs de weg uitrustten van hun vermoeienissen en dan ook graag van een wijntje kwamen genieten, begon de productie langzamerhand te groeien.

Rond de vijftiende eeuw werden de wijnoverschotten in La Rioja al elders in Spanje, vooral in Baskenland, aangeboden. In de negentiende eeuw was het door van de druifluis (dactylosphaera vitifoliae) dat de wijnoogsten in Frankrijk zodanig werden aangetast dat de boeren moesten uitwijken en in La Rioja een mogelijkheid vonden om wijn te blijven maken. Dit zorgde voor een uitbreiding en modernisering van de wijnproductie in de streek. Tevens werd zo de Franse markt voor de Rioja-wijnen geopend. Dit is één van de redenen waarom de ‘Rioja’ buiten Spanje, een land met legio wijnen en kwaliteiten, nog steeds één van de meest bekende wijnen is.

Rioja is een wijn met een uitstekende kwaliteit. In tegenstelling tot vele andere wijnen verlaat het de bodegas, of wijnkelders, niet voordat ze op dronk zijn. Dat maakt het aanbod aan wijnen vrij groot, van ‘cosecha’ (oogstwijn), ‘crianza’ (een jaar op vat en een jaar op fles), ‘reserva’ (een jaar op vat en twee jaar op fles) of ‘gran reserva’ (twee jaar op vat en drie jaar op fles). Bovendien hebben deze wijn dan nog voldoende ‘cuerpo’ (body) om een tijdje (liggend) thuis in een eigen huis‘bodega’ bewaard te worden. De Rioja wijnen hebben een frisse aromatische smaak, een evenwichtige compositie en een uitstekend bouquet.

La Mancha
Het wijngebied La Mancha is het grootste wijngebied van Spanje, het gebied heeft meer dan 30.000 vierkante meter aan wijngaarden.

Penedés
Penedés is gelegen aan de Spaanse kust en staat met name bekend om de productie van mouserende wijnen, de cavas.Een cava, met name de drogere typen, kunnen heel goed als aperitief gedronken worden.
Als mengdrank is  Agua de Valencia populair: cava met vers geperste sinaasappelsap.

Priorato
Priorato (D.O.C.) is een klein wijngebied gelegen in het bergachtig achterland van Tarragona. Produceert een van de beste wijnen van Spanje.

Toro
Het wijngebied Toro heeft een warm en droog klimaat, de druif Tinto de Toro wordt hier verbouwd.

Rueda
Deze Spaanse wijnstreek produceert met name frisse, droge witte wijnen.
De mooiste Rueda wijnen zijn van 100% Verdejo: fris en aromatisch,een goede zuurgraad en een fantastische afdronk: één van Spanjes betere witte wijnen!
Viura druiven zijn goedkoper, waardoor voor producenten de verleiding bestaat om het gehalte van deze druif in wijnen te verhogen. Rueda wijnen met Viura hebben echter niet hetzelfde karakter als 100% Verdejo wijnen, hetgeen de goede naam op langere termijn waarschijnlijk niet ten goede zal komen.

Ribera del Duero
In het heuvelachtig wijngebied Ribera del Duero (D.O.C.) wordt met name de Tempranillo druif verbouwd en wordt hier ook wel Tinto vino genoemd.
De wijnstreek Ribera del Duero (letterlijk: oever aan de duero) is te vinden 120 kilometer boven Madrid en omvat delen van de provincies Burgos, Valladolid, Segovia en Soria. De wijnstreek waar ruim 200 bodegas actief zijn, produceert hoofdzakelijk tintos, hoewel er ook roséwijnen vandaan komen. Ribera del Duero is niet de eerste de beste wijnstreek. Sterker nog, het is tegenwoordig de meest bewierookte wijnregio van Spanje. Tegelijkertijd is het een wijnregio die al lang meegaat (Winston Churchill was al een fan), hoewel het zijn DO pas in 1982 verwierf. Het geheim van deze regio? In de eerste plaats het extreme klimaat. De wijnstreek telt negen wintermaanden waarbij de temperatuur ’s nachts tot wel min twintig kan dalen. De drie zomermaanden daarentegen zijn heel heet maar met grote temperatuurverschillen gedurende de dag en de nacht. In de tweede plaats is de hoogte van de wijnbouw (750 meter) een factor van betekenis. De Tinto Vino (de lokale benaming van de Tempranillo) heeft zich perfect aan deze omstandigheden aangepast. De Tinto Vino, goed voor circa 95% van een Ribera del Duero wijn, wordt vaak gecombineerd met de Cabernet Sauvignon, Malbec of Merlot. Deze factoren tezamen, gecombineerd met innovatieve wijnmakers, resulteren in de geroemde volle, fruitige en complexe smaken.

Prima bij o.a. de Boeuf Bourguignon die we in een kleine bistro,hartje Alicante,aten.

Navarra
Navarra stond in het verleden vooral bekend om de productie van rosé-wijnen, tegenwoordig produceert het gebied zowel rosé, witte en rode wijnen.

Somontano
Somontano is een jong wijngebied welke traditionele druivenrassen en moderne technieken gebruikt.

Valencia
Het wijngebied Valencia is gelegen aan de Spaanse kust en produceert vooral jonge wijnen.

Alicante
Een van de mooiste Spaanse rode wijnregio’s –  zeker als je houdt van volle, alcoholrijke rode wijnen – maar veel minder bekend dan Rioja of Ribera del Duero is het wijngebied Alicante.
Alicante ligt in het zuiden van de provincie Valencia, hier worden met name inheemse Spaanse druivensoorten verbouwd,zoals Granacha,Monastrell en Maccabeo
Het is een zeer vruchtbare streek waar naast wijn ook amandel, honing en tal van fruitsoorten worden verbouwd. De wijnstreek laat zich verdelen in twee zones: Vinalopó (gelegen tussen de regio’s Castilla-La Mancha en Murcia) en La Marina (de noordkust van Alicante). Karakteristiek voor de Alicante wijnregio is de Monastrell. Typerend voor deze rode druif en de Alicantewijnen zijn het pittige tanninegehalte en het hoge alcoholpercentage. Voorbeelden van andere Alicantedruiven, niet zelden gecombineerd met de Monastrell, zijn de Syrah, de Garnacha, de Tempranillo, de Bobal en de Cabernet Sauvignon.

Spanje kent een controlesysteem voor de kwaliteit van wijn, waarbij de Denominación de Origen (DO) markering niet alleen de regio van herkomst aangeeft, maar grotendeels ook de kwaliteit. Het DO systeem wordt niet alleen voor wijn gebruikt, maar ook voor andere producten, zoals olijfolie. Voor wijn zijn er tientallen DO’s. De beste DO’s krijgen de markering DOC, wat staat voor Denominación de Origen Calificada, wat de kwaliteit en goede wijntraditie extra benadrukt. De 3 D.O.C.’s zijn Rioja (sinds 1991), Priorat (sinds 2001) en Ribeira del Duero (2008). Verdere kwalificaties die voor Spaanse wijnen gebruikt worden zijn vino de la tierra (landwijn), vino comarcal (regionale wijn) en vino de mesa (tafelwijn). De laatste aanduiding is voor de goedkopere wijnsoorten.

Binnen deze wijnconcepten hanteren de Spaanse wijnmakers echter eigen kwaliteitsniveaus die vooral gekoppeld zijn aan de rijpingsperiode op eiken vaten.

Vino joven,jonge wijn bestemd om te drinken na de botteling
Vino de crianza,letterlijk wijn met opvoeding (uit de babykamer). Binnen het DO systeem moet deze wijn 2 jaar worden opgeslagen in de kelder,waarvan 6 tot 12 maanden op barricas (eiken fusten).
Reserva, moet minstens 3 jaar doorbrengen in de bodega,waarvan minimaal 1 jaar op barrica.
Gran Reserva,deze status krijgt een wijn slechts een uitstekende oogstjaren.Verder minstens 2 jaar op barrica en 3 jaar op fles.
Voor witte wijnen gelden andere tijdscriteria.

Wat is de beste wijn ter wereld??

Jaarlijks stelt Wine Spectator een lijst samen van de 100 beste wijnen ter wereld. Al 25 jaar proeft het team van WineSpectator vele, vele wijnen om tot deze top 100 beste wijnen ter wereld te komen.Volgens het team van WineSpectator was de beste wijn ter wereld van het jaar 2013 de Cune Rioja Imperial Gran Reserva(2004) van Compañía Vinícola del Norte de España (CVNE). Dit wijnbedrijf werd in 1897 opgericht en Cune is de wijngaard waar het voor dit bedrijf allemaal mee begon.
Recent in 2016 voerde een wijn uit Napa Valley de boventoon maar behoorde de Cune Rioja nog steeds tot de top 20.

Maar uiteindelijk gaat het er om of je een wijn lekker vindt of niet en wat dat betreft zijn we beslist niet eenkennig.

¡ SALUD !

 

 

De tuinen van Peñacerrada in Mutxamel

Al weer enige tijd geleden op een Zondag zijn we naar Mutxamel gereden,een plaats ten Noordwesten van Alicante,waar we de tuinen en het paleis van Peñacerrada wilden bezoeken.
Volgens informatie van het buro voor toerisme in Mutxamel zijn de tuinen open voor publiek,elke Zondag van 10.00 tot 14.00.
Niets bleek echter minder waar en desgevraagd aan een paar lokale bewoners werd schouderophalend “España” gezegd,oftewel het verbaast ons niets dat de tuin,i.t.t. de officiële openingstijden,gesloten is.
We hebben,enigszins teleurgesteld toch wat fotos van het buitenplein gemaakt,een enkele foto door de hekken alsmede wat impressies van internet gehaald.

Aan de buitenkant van de plaats Mut­xamel en goed verborgen achter hoge muren liggen de tuinen van Peña­cerrada, een complex dat sinds negen jaar bescherming geniet en langzaam maar zeker van een totaal verwaarloosde en overwoekerde vlakte terugkeert naar een tuin die doet vermoeden hoe mooi het hier vroeger moet zijn geweest.

De tuinen van Peñacerrada kregen in 2007 de titel ‘Bien de Interés Cultural’, hetgeen een bescherming op lokaal niveau met zich meebrengt. Het duurde na die toekenning nog drie jaar tot de gemeente Mutxamel een potje met geld vond om te beginnen met het herstel van de tuinen maar in 2010 werd dan toch voor het eerst een groepje werkelozen aan het werk gezet om onder begeleiding van een tuinexpert te beginnen met het schoonmaken en restaureren van de tuin. Drie van die projecten later is de tuin voldoende opgeknapt om haar af en toe open te stellen voor publiek.Dat gebeurt volgens info. van de gemeente en de plaatselijke VVV op zondagochtenden.De ingang van de tuinen ligt aan de Plaça del Poble Nou, een groot plein dat in de achttiende eeuw het centrum vormde van het dorpje Peñacerrada. Dit dorpje was tussen 1789 en 1846 een onafhankelijke ge­meente, daarna werd het ingelijfd bij Mutxamel, waar het tegenwoordig aan vastgeplakt ligt. Eén hele kant van het vierkante plein wordt in beslag genomen door de façade van het Palacio de Peñacerrada, dat zich in een zeer slechte staat bevindt.Op de plek waar het huidige Palacio de Peña­cerrada staat, stond eerst een eenvoudige boerderij maar deze werd halverwege de achttiende eeuw uitgebreid tot het grote L-vormige gebouw dat er nu nog staat. De eigenaar van het paleis,de markies van Peñacerrada, had ongeveer dertigduizend vierkante meter grond, waarvan tweederde gebruikt werd om groenten en fruit te verbouwen en een derde als siertuin.

De siertuin, zoals ze de laatste jaren weer onder het onkruid vandaan is gekomen, dateert dan ook uit de achttiende eeuw, uit dezelfde tijd dus als de uitbreiding van het gebouw.Eenmaal binnen de muren (wij dus niet) ziet men al gauw dat er weliswaar al heel wat is opgeknapt, maar ook dat het karwei nog lang niet klaar is. Maar het is al heel wat dat men vandaag de dag kan rondlopen op een plek die minstens een eeuw afgesloten was voor publiek. Het dichtst bij de zijgevel van het vervallen paleis ligt de Franse tuin, met door mirte gevormde hegjes, aangeplante gera­niums, petunia’s en violen maar vooral een aantal majestueuze hoge bomen, overblijfselen van fonteinen, pilaren en bankjes.Verder naar achteren toe ligt de Engelse tuin, die vandaag de dag bestaat uit een aantal oude olmen en dennen en een kunstmatige heuvel met er tussenin een brugge­tje. Er is een stenen grot en de ruïne van een een huis, waar vroeger personeel woonde. In de uiterste linkerhoek is een opnieuw aangeplant doolhof.Ook naar links is de Italiaanse tuin, met zijn zuilengalerij, het overblijfsel van wat een stenen vijver moet zijn geweest en perken met kruiden.Als je aan de kant van de Italiaanse tuin te­rugloopt richting het paleis en dan rechtsaf slaat, loop je over een laan en tussen wat vroeger akkers waren naar ‘la Alberca’, een vijver van 28 bij 11 meter die werd gebruikt voor de irrigatie van het hele complex. Van­af deze vijver liepen ‘acequías’, waterkanalen waarvan de schuifjes omhoog en omlaag konden geschoven zodat akkers en delen van de tuin onder water konden worden gezet. De vijver is mooi opgeknapt en ze wordt om­zoomd door heel oude cypressen. Aan beide kanten van de laan is weer een aantal akkers in ere hersteld, er staan tuinbonen en andere gewassen aangeplant.In de tijd dat het paleis zijn hoogtijdagen bereikte, in de eerste helft van de negentiende eeuw, werd de vijver behalve voor irrigatie ook voor recreatie gebruikt. Het was een plek waarin gebaad werd en waar men fijn in de schaduw onder de bomen kon zitten.
De restauratiewerkzaamheden hebben aan het licht gebracht dat er behalve de twee zichtbare irrigatiekanalen langs de kant van het toegangspad ook een ingenieuze ondergrondse waterleiding was aangelegd, die zorgde voor bewatering van de hele tuin.Teruglopend naar de uitgang zien we nog een stuk van de Franse tuin met recent aangelegde rozenperken, pilaren waarop ooit mooie beelden stonden (die schijnen zich tegenwoordig in het paleis te bevinden maar dat is niet toegankelijk – het staat ook op instorten) en hoge jacaranda’s en Cana­rische dennen. Recht tegenover de ingang van het paleis staat een mirtestruik die in piramidevorm geknipt is, net zoals dat vroeger het geval was. En een aantal cypressen is zodanig gemanipuleerd dat ze bogen vormen met bankjes eronder.

Al met al is het een tuin die zeker de moeite van een bezoek waard is, al zal het nog vele jaren duren voor ze zo mooi is als ze ooit was. Hopelijk vindt de gemeente Mutxamel ook dit jaar weer een potje om het goede werk voort te zetten, ze heeft het beheer van de tuin voor vijftig jaar van de eigenaar overgenomen en kan in die periode heel wat goeds bewerkstelligen.

Informatie inwinnen bij VVV en gemeente leverde helaas niets op en men begreep daar ook niet waarom de tuin op het afgesproken tijdstip niet open was.Al met al niet echt een aansporing om het eventueel op een later tijdstip nog eens te proberen.Spanje is een fijn land maar,laten we zeggen,anders georganiseerd dan Nederland.

Zie voor een virtuele wandeling  door de tuin nog het volgende filmpje.