Eten in Spanje doe je zo

Spanjaarden hebben zo hun eigen gewoontes qua eten

Spanjaarden houden van lekker eten en dat doen ze maar liefst vijf keer per dag! Daarnaast vallen de etenstijden van alle Spaanse maaltijden later dan de gemiddelde Europese etenstijden en de eetgelegenheden gaan dan ook later open.In deze Blog een kijkje in de Spaanse keuken.

Spaanse eetgewoonten en eetcultuur

Eten en koken in Spanje zijn een belangrijk onderdeel van de cultuur en het dagelijkse leven. De Spanjaard eet immers twee keer per dag warm! Spaanse moeders zijn over het algemeen nog steeds bepalend in de Spaanse huishoudens.Boodschappen doen ze altijd één keer per week op de lokale markt en ,één keer per week bij de supermarkt. Dagelijks haalt men een vers stokbrood bij de bakker of een plaatselijk winkeltje.

De Spaanse keuken: wat eten Spanjaarden?

Spanje liefhebbers weten het al lang: Spanje heeft een van de beste keukens ter wereld! Toeristen denken vaak dat de gerechten in Spanje niet veel verder gaan dan tapas, paella, tortilla, cerveza en sangría. Maar de realiteit is dat wij in Spanje genieten van een van de meest diverse en rijke keukens, dat onder de invloed van het Mediterrane dieet ook nog eens een van de gezondste is!

De Spaanse keuken maakt gebruik van verse producten uit het seizoen. Er wordt alleen met olijfolie gekookt en de gerechten worden op smaak gebracht met uien, knoflook, zout, peper, saffraan en peterselie. De Spaanse keuken is daarnaast zeer gevarieerd en maakt gebruik van al het goede van de zee en het land: van vis en zeevruchten (zoals sardientjes, kabeljauw, schol, zeebaars, inktvis en kokkels), tot aan vlees (zoals rund- en varkensvlees, kip, geit, eend en konijn), granen (zoals in brood, rijst en pasta gerechten), groenten (zoals tomaten, sla, paprika, aubergines, courgette en paddenstoelen) en veel fruit en noten. Bij iedere warme maaltijd wordt er daarnaast een glas wijn geschonken of water gedronken en stokbrood geserveerd.

Spanje kent daarnaast belangrijke verschillen tussen de regio’s, ook op culinair gebied. Wat je op de menukaart van een Catalaans restaurant kunt vinden kan dus totaal anders zijn dan die in het Baskenland of in Andalusië. Deze regionale verschillen is wat de Spaanse keuken juist zo rijk en gevarieerd maakt.

In tegenstelling tot wat veel mensen gewend zijn in Nederland nemen Spanjaarden nog steeds de tijd om uitgebreid te koken met verse ingrediënten en genieten ze daarna samen van het eten.

Wanneer eten de Spanjaarden?

De etenstijden van alle Spaanse maaltijden vallen later dan de gemiddelde Europese etenstijden. De eetgelegenheden gaan ’s middags dan ook later open en zijn tot ’s avonds laat open. Het is namelijk niet ongewoon om met vrienden om 22:00 bij een restaurant af te spreken om uit eten te gaan!

De Spaanse maaltijden: wat en wanneer eten Spanjaarden?

Zoals gezegd, eten Spanjaarden meestal vijf maal per dag. Bijzonder is dat er twee keer ontbeten wordt gedurende de ochtend en twee keer warm gegeten wordt (bij de lunch en het avondeten). In tegenstelling tot Nederland, is de lunch in Spanje de belangrijkste maaltijd van de dag.

Ontbijt (desayuno)

Het ontbijt ’s ochtends heet ‘esmorzar’ in het Catalaans of ‘desayuno’ in het Spaans en wordt vaak thuis of in een café genuttigd. Het ontbijt bestaat meestal uit een stukje geroosterd stokbrood of ‘tostada’, die je insmeert met boter of olijfolie en wat kaas of vleeswaren. Anderen kiezen voor marmelade, maar verwacht dus geen hagelslag of pindakaas! Een croissant of zoete koek kunnen ook deel maken van een ontbijt. Je drinkt hierbij een kop koffie met melk (‘café con leche’), verse sinaasappelsap (‘zumo de naranja’) of gewoon melk (‘leche’). Een typisch Spaans ontbijt, met name in het weekend zeer populair, zijn de ‘churros’ (gefrituurd deeg).

Tussendoor ’s ochtends (almuerzo)

Omdat het ontbijt vaak niet genoeg is tot aan de lunchtijd, eten Spanjaarden rond een uur of 10 nog wat tussendoor. Het is een soort tweede ontbijt dat bekend staat als ‘esmorzar’ in het Catalaans en ‘almuerzo’ in het Spaans. Dit is vaak een stokbrood met beleg (‘bocadillo’). Als kinderen naar school gaan, wordt dit tijdens de pauze op het schoolplein genuttigd. Heb je een baan, dan neem je tijdens de almuerzo vaak even de tijd om met je collega’s een kop koffie te drinken bij de plaatselijke bar en een pauze te houden.

Lunch (comida)

De lunch, oftewel ‘dinar’ in het Catalaans of ‘comida’ in het Spaans, is de belangrijkste maaltijd van de dag en bestaat meestal uit een voorgerecht, een hoofdgerecht en een dessert. Lunch wordt genuttigd tussen 14:00 en 15:30 uur, en kan met name in het weekend een zeer uitgebreide aangelegenheid worden.

Als je werkt voor een Spaanse werkgever, dan krijg je meestal minimaal een uur de tijd om te lunchen (kinderen op school hebben zelfs 2,5 vrije uren hiervoor). Lunchen doen Spanjaarden dus niet snel even achter de computer, maar buiten de deur of thuis. Ga je bij een restaurant doordeweeks lunchen, dan is er vaak een lunchmenu waarbij je meerdere gangen kunt bestellen voor een lage prijs. Dit ‘menú del día’ dateert uit de tijden van Generaal Franco, die in een wet liet vastleggen dat alle hardwerkende arbeiders op werkdagen een goede voedzame maaltijd moesten kunnen krijgen voor een redelijke prijs. Daarom vind je nog steeds heel veel restaurants waar je voor zo’n €10-€15 een prima lunchmenu voorgeschoteld krijgt,meestal inclusief wijn,bier of frisdrank.
Wij hebben ons eetpatroon ook aangepast aan de Spanjaarden en gebruiken vaak de hoofdmaaltijd ’s middags.

In het weekend en tijdens de zomer is het heel gewoon om voor lunchtijd een aperitief (‘vermut’ of ‘aperitivo’ genoemd) te nuttigen. Dat kan uit kleine tapas bestaan zoals ‘berberechos’ (kokkels), ‘olivas’ (olijven) en ‘patatas bravas’ (pikante aardappeltjes), die samen met wijn, bier of een glaasje cola genuttigd worden. Dit kan zowel thuis als bij de plaatselijke bar zijn.

Tussendoor ’s avonds (merienda)

Merienda

Rond 17:00 of 18:00 uur is het tijd voor een lekker tussendoortje, wat bekend staat als de ‘berenar’ in het Catalaans, of ‘merienda’ in het Spaans. Dit tussendoortje bestaat meestal uit koekjes, croissants of andere zoetigheden die je samen met een kop koffie of thee drinkt. Voor kinderen is dit ook het moment om een lekkere Colacao (cacaopoeder met melk) te drinken en een ‘bocadillo’ te eten. Diegene die gezond willen doen nemen in plaats van al het zoet gewoon wat stukjes fruit, een mueslireep of noten als tussendoortje. Dit tussendoortje is vaak wel nodig omdat we pas rond 21:00 uur weer aan de eettafel zullen aanschuiven.Deze gewoonte hebben we niet overgenomen omdat wij ’s avonds doorgaans toch wat vroeger eten dan de Spanjaarden en ook niet helemaal “tonnetjerond” willen worden.

Kinderen genieten van hun merienda het meest bij een ‘granja’; dat zijn ouderwetse winkels gespecialiseerd in zuivel producten waar je nu lekkernijen zoals ‘chocolate con churros’ (gefrituurde reepjes deeg met chocola), ‘melindros’ (lange vingers), ‘magdalenes’ (soort muffins), ‘arroz con leche’ (rijstpudding), ‘mel i mató’(honing met kaas) of ‘flan con nata’ (vla met slagroom) kunt nuttigen. Het is dan ook niet ongewoon om de Spaanse granjas tussen 17:00 en 19:00 uur bomvol met gezinnen te zien!

Een andere optie als je niet thuis bent of als je met vrienden rond deze tijd hebt afgesproken, is om van een snack bij de bar te gaan genieten. Dan bestel je wat tapas of pintxos om je drankje te vergezellen en de honger te stillen.Dat drankje om deze tijd staat ons wel aan.

Avondeten (cena)

Avondeten

Het avondeten valt voor Nederlandse begrippen wel heel erg laat: pas rond 21:00 of 21:30 beginnen Spanjaarden aan het avondeten. In het weekend en in de zomer gebeurt ook met regelmaat dat men pas na 22:00 uur gaat etenn als de ergste hitte voorbij is. Als je uit eten gaat, is het ook heel gebruikelijk om pas rond 22:00 uur bij het restaurant te zijn. Het avondeten heet ‘sopar’ in het Catalaans en ‘cena’ in het Spaans. Deze is vaak wel lichter dan de lunch (tenzij je uiteten gaat natuurlijk), met als hoofdgerecht vlees of vis, en nog wat groenten of een salade erbij. Andere opties zijn het eten van een omelet of een goed gevulde soep met stokbrood erbij. Als dessert neem je een stukje fruit van het seizoen. Op zich vrij simpel, maar wel zo lekker, en op deze manier weet je het zeker dat je niet met een te volle buik straks naar bed gaat!

Lekker tafelen in Spanje: enkele tips

• Eten of een diner organiseren in Spanje is een belangrijke gebeurtenis waar de Spanjaarden veel tijd aan besteden.Het is ook echt een sociaal gebeuren met familie en vrienden.
• Buiten de deur eten is voor Spanjaarden heel normaal. Lunchen buiten de deur is meestal uit noodzaak omdat je te ver werkt van waar je woont, terwijl het diner ’s avonds vooral een sociale bezigheid is.
  Wij als pensionados vinden het ook gezellig(en heel betaalbaar) om met enige regelmaat buiten de deur te eten al bereiden we ook vaak een maaltijd thuis,waarbij het leuk is om in de supermarkt of op de markt nieuwe produkten te leren kennen.
• Ga je bij een restaurant uit eten in Spanje, hou dan rekening met de openingstijden van de keuken. Tijdens lunchtijd zijn ze meestal tussen 14:00 en 16:30 uur open en ’s avonds van 21:00 uur tot middernacht. Echter zie je steeds meer in grote steden dat er restaurants met een non-stop open keuken werken waar je ook op Europese tijdstippen kunt eten.
• De maaltijden in Spanje zijn vaak erg uitgebreid, met voorgerecht (primero of entrantes), hoofdgerecht (segundo of plato principal) en een nagerecht (postre). Voorgerecht houdt vaak een salade of soep in, terwijl je als hoofdgerecht vis of vlees bestelt, en als toetje iets zoets of fruit.
  Wat is Spanje een goede gewoonte is,is het samen delen van gerechten (compartir). Zo kan je diverse dingen proeven zonder dat je ieder apart een hoofdgerecht of dessert moet bestellen.
• ‘Pan, vino y sobremesa’ (brood, wijn en natafelen): de drie horen erbij in de Spaanse eetcultuur. Het is heel normaal om brood bij je maaltijd te eten en wijn te drinken, ook tijdens de lunch. Daarnaast houdt men er niet van in Spanje om snel even een hap te eten en meteen te vertrekken. Lang natafelen is dus aan de orde van de dag, en ook bij de meeste restaurants zullen ze daar geen probleem van maken. Bij de sobremesa bestel je wat koffie of een dessertwijn en laat je je eten rustig zakken terwijl je geniet van elkaars gezelschap.
• Fooi geven bij een restaurant in Spanje is niet verplicht en wordt voornamelijk gedaan wanneer je echt tevreden bent over de kwaliteit van het eten en de service. Als je fooi geeft dan kun je wat muntjes achterlaten, de rekening afronden of er 5% tot 10% bovenop doen.

Tip: wat doe je als je honger krijgt en het is eigenlijk te vroeg voor de avondmaaltijd? Dan doe je net als de Spanjaarden en neemt een merienda of tussendoortje. Je gaat bijvoorbeeld naar de bakker en koopt wat croissants of neemt plaats bij een bar en bestelt een aantal tapas. Hoewel de etenstijden van Spanje en Nederland heel verschillend zijn,is eten en drinken in Spanje nooit een probleem: de meeste bars zijn de hele dag open en hebben altijd iets te eten (zoet gebak, tapas, bocadillos (broodje met beleg) en andere kleine maaltijden.

Feria de la Uva (feest van de druif) in Novelda

Het “4e Feria de la Uva” (feest van de druif) in Novelda was gisteren (zondag 27 november) op de Plaza Vieja (Placa Vella).

Het is de bedoeling om met deze Feria de la Uva de oogst van een van de belangrijkste landbouwproducten van de streek te vieren. Tijdens deze feesten kan je druiven rechtstreeks van de boeren kopen met inbegrip van de druiven in zakjes,die worden gebruikt op oudejaarsavond. De traditie wil,dat je dan om middernacht bij het luiden van de dorpsklok 12 druiven eet en bij elk druifje een wens voor het nieuwe jaar doet. (moet je wel snel kunnen eten…)
Elke druif zorgt,volgens de Spanjaarden, voor een flinke portie geluk gedurende elke maand van het nieuwe jaar. Daarom noemt men ze de “Uvas de la Suerte”.
Tijdens de Feria de la Uva kan je ook genieten van allerlei lokale kwaliteitsproducten van desserts tot wijn, fruit en groenten evenals een selectie van handgemaakte ambachtelijke producten. Eveneens zijn er allerlei activiteiten en entertainment.
We zijn vanmorgen bijtijds naar Novelda gereden samen met Ine en Leo,die sinds half november ook weer in Gran Alacant verblijven.

Men heeft er alles aan gedaan om de druiven zo fraai en zo origineel mogelijk te presenteren.

Een belangrijk onderdeel is natuurlijk de verkiezing van de “Reina de la Uva”,oftewel de druivenkoningin waarbij de inwoners van Novelda dit jaar stevige concurrentie hadden.

Na de druiven zijn we nog even doorgereden naar de kerk in de stijl van Gaudí (Santa Maria Magdalena), even buiten Novelda.

Op de terugweg zagen we een aantal volwassen mannen spelen met op afstand bestuurbare mini-trucks,waarbij het de kunst is om zo snel en zo goed mogelijk over een rotsachtig parcours te rijden en te klimmen.

Het was fascinerend om deze Truck trial te zien.

We hebben de zondag afgesloten met een gezellige avond bij Leo en Ine en constateren,dat Leo zijn culinaire talent nog niet kwijt is.

 

Ons bar(re) leven in Spanje

In Nederland maakt het meestal niet zo´n goede indruk als je zegt,dat je iedere dag naar je vaste bar gaat en er soms zelfs twee keer per dag komt. In Spanje kijken ze je juist raar aan als je zou zeggen,dat je geen vaste bar hebt.
Zelfs in de kleinste, meest afgelegen dorpjes in uitgestorven berggebieden kom je nog minstens één bar tegen die van ’s ochtends zeer vroeg tot diep in de nacht open is. Spanje is zelfs het land met de meeste cafés per inwoner ter wereld, in 2014 was er één bar per 176 inwoners! En voor de kersvers gearriveerde Nederlander valt direct op dat de meeste bars in Spanje helemaal niet hip of trendy zijn en geen lounge banken of luxe cocktails in de aanbieding hebben. Ze zijn meestal een beetje ongezellig ingericht, vaak luidruchtig en pas sinds het algemene rookverbod van een aantal jaren geleden kun je er op goedkope plastic tuinstoelen voor de deur zitten om je consumptie te nuttigen. En toch weerhoudt dit de Spanjaarden, zowel mannen als vrouwen en van alle leeftijden, er niet van om iedere dag weer een koffie, biertje of wat sterkers te nuttigen.Wat is dan het geheim van de Spaanse bar? Dat geheim bestaat uit een paar ingrediënten. In de eerste plaats is het in Spanje niet gebruikelijk om mensen bij je thuis uit te nodigen, zelfs met familie wordt eerder buiten de deur afgesproken dan thuis. Dat kan natuurlijk op een van de mooie pleinen gebeuren, maar omdat in Spanje iedere gebeurtenis begeleid wordt door eten en drinken, komt de lokale bar in beeld. Dat scheelt ook mooi in de afwas en als iedereen een rondje geeft, dan hoeft het ook niet zo duur te zijn om visite te ontvangen. In de meeste plaatsen buiten de toeristengebieden krijg je er traditioneel ook nog een gratis hapje (een tapa) bij, dus dat is ook makkelijk.

Bovendien zijn Spanjaarden sterk gehecht aan hun omgeving. En door iedere dag de lokale bar binnen te stappen voor het kopje koffie in de ochtend of het biertje in de middag, hoor je direct wat er allemaal in de buurt speelt. Mede door de hoge en constante omzet en door de lage personeelslasten, de meeste barmannen/vrouwen zijn ook eigenaar van hun bar en lijken er wel 24 uur per dag aan het werk te zijn, kunnen de prijzen in de bar laag blijven. De Spaanse overheid heft ook minder BTW: barbezoek wordt niet gezien als een luxe, maar als een dagelijkse noodzaak. En tenslotte functioneren veel bars ook nog als eenvoudig restaurant, waar ´s ochtends het ontbijt kan worden genuttigd en tussen de middag vaak een betaalbaar en voedzaam dagmenu te krijgen is. Met de lange werkdagen die de meeste Spanjaarden maken, is dat een uitkomst voor al die mensen die in de pauze niet snel naar huis kunnen gaan.

Hierbij de 5 beste ‘ bar regels’ die je het leven in Spanje makkelijker maken!

1. Lees de plaatselijke krant

Alle bars waar je in Spanje ook terecht komt, zullen een paar kranten hebben liggen. Zowel een plaatselijke als wat landelijke zoals El Pais en El Mundo. Blader er wat doorheen, probeer wat Spaanse woorden op te steken en kijk wat het weer de komende dagen gaat doen. Dan heb je tenminste enig idee wat zich op dat moment in Spanje afspeelt en heb je gelijk een goede mogelijkheid een praatje aan te knopen met de barman.

2. Bestel of het goede moment de juiste koffie

In Nederland kan je prima na het eten van je hoofdgerecht om 20.00 uur in een restaurant nog wel een cappuccino bestellen. in Spanje zullen ze je vreemd aankijken. Hier bestel je om wakker te worden cafe solo (een kleine zwarte koffie), wat later cafe con leche (koffie met veel melk maar zonder mooie Italiaanse schuimkraag) of een cortado (veel koffie met een klein beetje melk). Wat later op de dag kan je een carajillo bestellen (koffie met alcohol).

3. 24/7 openingstijden

Waar we ons in Nederland terugtrekken in ons eigen huis met de gordijnen dicht, speelt in Spanje het plaatselijke leven zich op straat en in de bar af. Je kunt hier meestal van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat in een bar terecht zonder gelijk als alcoholist door het leven te hoeven gaan. Vroeg kan je al terecht voor een ontbijt, wat later voor je koffiepauze, een lunch of eventueel een menu del dia. En daarna, ja gewoon voor een drankje. Op elk moment van de dag zal je de barretjes bezet zien.
4. Gratis hapjes bij het bestellen van een drankje

In het binnenland van Spanje is het niet meer dan normaal dat je een of ander hapje, schaaltje chips of nootjes of op z’n minst een paar olijven bij je drankje krijgt. Als de ober dit niet komt brengen heb je 2 keuzes; vraag er om of drink je drankje op en kom niet meer terug in de betreffende bar.
Als “nette” Hollanders doen wij dat natuurlijk niet.
Hou echter wel in gedachten dat je in Spanje bent en er in Spanje gemiddeld meer bars per persoon zijn dan in elk ander land in Europa. De kans is groot dat je bij de buurtkroeg, wel een gratis hapje bij je drankje krijgt. Geef dan wat fooi als je afrekent.
5. Gooi rommel op de grond

Of misschien beter van niet. De eeuwenoude gewoonte om servetten, tandenstokers, pelpinda’s en overige rommel op de grond te gooien, is er lastig uit te krijgen bij de Spanjaarden. Maar verbetering is onderweg.
Is de vloer rommelig, dan kan jij eventueel ook je rommel neergooien als je wilt. Is de vloer redelijk schoon, hou hem dan zo en gooi je afval in de prullenbak of neemt het mee.

Hier vlak bij ons huis in Gran Alacant hebben we ook zo’n vaste bar,genaamd Sezádú, gerund door eigenares Manoli en barkeeper Javí.
Hoe druk het ook is,we gaan gewoon ergens zitten en na enige tijd komt als vanzelf ons drankje etc.

We eten er vaak onze tostadas,drinken er koffie of een glas wijn en kletsen wat met Manoli,Javí of de inmiddels bekende vaste bezoekers.
Uiteraard is de goede WiFi verbinding ook een plus.
Door de jaren heen hebben de bezoekers allerlei zaken,hun waardering of soms zelfs gedichtjes op de muren van Sezádú geschreven.
We moeten binnenkort maar eens een viltstift meenemen.

 

Het Spaanse warenhuis El Corte Inglés

Ongetwijfeld heb je er wel eens van gehoord als je in Spanje met vakantie bent geweest. El Corte Inglés, het grootste warenhuis van Spanje en een van de grootste in Europa en zelfs van de wereld. De naam “El Corte Inglés” is afkomstig uit de tijd dat de oprichter nog een kleermaker was en betekent “De Engelse Snit”. Het grootste warenhuis van Spanje heeft in eigen land 93 warenhuizen staan en daarnaast 2 winkels in Portugal. El Corte Inglés staat samen met Inditex (o.a Zara) en Mercadona in de top 3 van grootste winkelbedrijven van Spanje. Dit jaar viert el Corte Inglés echter feest want het concern bestaat 75 jaar.

El Corte Inglés werd in haar huidige vorm officieel opgericht op 28 juni 1940 maar het eerste grote warenhuis werd pas in 1941 geopend aan de Calle Preciadost in het centrum van Madrid. De jaren daarvoor was er in dezelfde straat in de hoofdstad van Spanje al een kleermaker,wat gezien wordt als de voorloper van El Corte Inglés die werd gesticht in het jaar 1890. Het was echter in 1940 dat de winkel, die ooit opgericht werd door de Asturiaanse zakenman Ramón Areces (overleden in 1989), de huidige naam begon aan te nemen toen het hele gebouw werd gekocht om daar de allereerste grote El Corte Inglés te openen.

 

 

Expansie

Het zal pas tot 1962 duren voordat El Corte Inglés een warenhuis gaat openen in Barcelona, gelegen aan de Plaza de Catalunya in het centrum van de stad. Sindsdien heeft de El Corte Inglés niet stilgezeten en heeft het concern in totaal 93 winkels in Spanje geopend. Hieronder bevinden zich 20 winkels in Andalusië, 17 in de Comunidad de Madrid, 10 in Catalonië, 8 in de Comunidad Valenciana, 6 in Castilla y León, 5 in Aragón, 4 in Asturië, Galicië, Murcia en Baskenland, 3 op de Canarische Eilanden en Castilla la Mancha, 2 op de Balearen en 1 in Extremadura en Navarra.
Hieronder zie je dat er in de nabije omgeving Van Gran Alacant al 3 filialen van El Corte Inglés zijn.
Wij gaan regelmatig naar het filiaal in Alicante.

Andere winkels

Bij de El Corte Inglés warenhuizen moet men nog de winkels van de andere merken optellen. Zo zijn er hipermarkten (grote supermarkten) onder de naam Hipercor te vinden, Bricor wat doe-het-zelf zaken zijn, Supercor en Supercor Expres wat kleinere buurtsupermarkten zijn, Opencor wat kleinere supermarkten zijn die 24 uur open zijn en daarnaast het kledingconcern Sfera met winkels over de hele wereld waaronder ook in Nederland en België, Optica2000 wat gespecialiseerde optieken zijn en een van de grootste reisbureaus van Spanje, Viajes El Corte Inglés.

Eigen merken

In al deze winkels verkoopt de El Corte Inglés groep ook veel artikelen van eigen merken zoals bij de kleding het bekende Emidio Tucci, Dustin, Sfera en Gloria Ortiz maar ook Alía, Easy Wear, Formul@ Joven, NafNaf, Lloyd’s en bij de sportkleding Boomerang en Runfit. Bij de elektronica heeft de El Corte Inglés eigen merken zoals Digrato, Inves, Ansonic en het bekendere Savoid. Dan zijn er nog vele andere merken te vinden in de winkels van de groep zoals Urban-Chic en Urban-Class bij de huishoudelijke spullen, Linea Pura en Oleada bij de cosmetica en het van de televisie bekende La Tienda en Casa waarbij producten via de televisie verkocht worden tegen aantrekkelijke prijzen (dit is ook een club).

 

Winkelconcept

Het winkelconcept van de El Corte Inglés is eigenlijk “La tienda de todas tus compras” ofwel, de winkel waar alles te koop is. De warenhuizen zijn altijd 5 tot 6 verdiepingen hoog en op elke verdieping zijn er mannen, vrouwen en kinderkleding, jongeren mode, sport mode, schoenen, elektronica, informatica of diverse andere afdelingen te vinden zoals speelgoed en huishoudelijke spullen. El Corte Inglés staat erom bekend dat de service goed is, er altijd wel een medewerker of verkoper te vinden die wil helpen is en de producten die verkocht worden goed van kwaliteit zijn. El Corte Inglés staat er niet om bekend dat het de goedkoopste warenhuizen zijn en zijn te vergelijken met de Bijenkorf in Nederland. Veel bekende merken die in de warenhuizen te vinden zijn hebben kleine winkels binnen de grote winkel en staan in principe los van de El Corte Inglés, iets wat ook bij de Bijenkorf gebeurt en vroeger ook bij de V&D.

Cijfers

El Corte Inglés heeft meer dan 91.000 personen in dienst waarbij 94% een vast contract heeft en er 64% vrouwen werkzaam zijn (gegevens van 2015). Vorig Jaar werd er voor een totaal van 15,2 miljard euro omgezet en bedroeg de nettowinst 158,1 miljoen euro terwijl dat 10 jaar geleden in 2005 nog 650 miljoen euro was. De economische crisis heeft het warenhuisconcern geen goed gedaan maar na enkele moeilijke jaren lijkt het erop dat de goede tijden weer terugkomen en de verkopen weer omhoog gaan. Met de huidige cijfers staat de El Corte Inglés wat betreft verkopen op de derde plaats in Spanje, net achter Inditex (o.a. Zara) en de Mercadona supermarkten

Vandaag vrijdag 25 November zal El Corte Inglés ongetwijfeld record omzetten boeken,want dan is het Black Friday, een fenomeen dat is overgewaaid vanuit de Verenigde Staten.

Veel bedrijven hebben alles uit de kast gehaald met aanbiedingen,die al voor de echte zwarte vrijdag zijn begonnen. Dat is ook wel logisch nu gebleken is,dat de Black Friday, zwarte vrijdag of viernes negro tegenwoordig na de winterkortingen,die in januari beginnen de belangrijkste kortingsperiode in Spanje is geworden.

Traditiegetrouw kende Spanje twee kortingsperiodes, de winterkortingen van begin januari tot ergens in maart en de zomerkortingen van begin juli tot ergens in september. Sinds enkele jaren is daar echter het Amerikaanse Black Friday bijgekomen. In het begin waren het slechts enkele grote elektronica ketens zoals MediaMarkt die meededen aan de zwarte vrijdag maar tegenwoordig lijkt het wel of heel ondernemend Spanje gek is geworden.
Zoals winkels zelf de periode van aanbiedingen mogen bepalen, mogen ze ook zelf hun prijzen bepalen. De enige verplichting is dat ze de oude of gangbare prijs bij de aanbieding moeten vermelden. Pas hiermee echter op, want veel winkels verhogen in de aanloopweken naar Black Friday hun prijzen alvast, zodat ze deze terug kunnen brengen naar het oude niveau onder de noemer ‘oferta’.

Sommige winkels geven op de 25e op alle producten 10 procent korting, andere bieden slechts enkele producten aan voor hoge kortingen bijv.50 tot 70 procent. Ook zijn er ‘ofertas flash’: slechts een paar producten gaan voor superlage prijzen weg, maar wel zolang de voorraad strekt en die is dan niet groot. Of er zijn ‘ofertas gancho’, zo zeldzaam dat ze vaak weg zijn zodra jij in de winkel bent. Maar zoals de Spanjaarden zeggen: ‘no te preocupes’: na Black Friday volgt er nog Cyber Monday op maandag 28 november (kortingen op electronica producten) én de uitverkoop die direct na de feestdagen in januari start.

Kerstverlichting in Spaanse steden

Het is nog lang geen Kerst maar de Spaanse steden en dorpen maken zich op voor het ontsteken van de Kerstverlichting. Dit zal op veel plaatsen in de loop van deze week gaan gebeuren waarna het een gezellige boel wordt gedurende de donkere avonduren. Grote steden als Madrid, Barcelona, Valencia en Málaga hebben de data al bekend gemaakt voor het ontsteken van de Kerstverlichting en ook op vele andere plaatsen zal dit deze of volgende week gaan gebeuren.

De traditionele Kerstverlichting op of boven de straten en pleinen in Spanje zorgt altijd wel voor een gezellige sfeer, zeker omdat de winkels tot 21 of 22 uur (of later) open zijn op veel plaatsen. De Kerstverlichting van tegenwoordig is allang niet meer zo “saai” als enkele jaren geleden en de intrede van de energiezuinige en makkelijk te onderhouden LED verlichting heeft ervoor gezorgd dat nu de mooiste creaties te zien zijn in de Spaanse steden. Het zijn bijna kunstwerken te noemen.

Warenhuis

Een van de eerste die de Kerstverlichting aandoet in Spanje is het warenhuisconcern El Corte Inglés die bij sommige winkels ware kunstwerken heeft neergezet.

Daarnaast zijn er de bekende en populaire winkelstraten in de grote steden en grote winkelcentra waar extra aandacht wordt gegeven aan de Kerstverlichting. Immers, deze verlichting gedurende de Kerstdagen is ervoor bedoeld om de economie te stimuleren en het voor de kopers gezelliger te maken tijdens de Kerstinkopen.

De Kerstverlichting blijft in Spanje altijd langer hangen dan in andere landen aangezien de Kerstperiode voor de Spanjaard pas voorbij is na 6 januari, Driekoningen. Dit is de dag dat de kinderen hun cadeaus ontvangen.

Waarom Kerstverlichting ?

Ondanks het feit dat het tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld is en een traditie is geworden weet bijna niemand waarom we eigenlijk Kerstverlichting gebruiken. Tijdens het zonnefeest, de voorganger van het kerstfeest, vierde men de terugkeer of geboorte van de zon met het maken van vuren. Dit is overgenomen in het christelijke feest. Het vertegenwoordigt nu het licht dat Jezus in de wereld heeft gebracht. Daarnaast is het vooral gezellig in de donkere winterdagen. Overigens worden er pas sinds 1895 elektrische lichtjes gebruikt, daarvoor waren het kaarsen

Lemon Tree markt

De lemon tree markt of mercadillo de campo de Guardamar is een enorme openlucht markt in het platteland (campo) bij Guardamar,gelegen tussen de sinaasappel-en citroenbomen.

De markt is elke zondag open van 09.00-14.00 en wordt druk bezocht.
Langs een smalle weg bereik je het marktterrein,dat omgeven is door gigantische onverharde parkeerterreinen.
Je kunt in de  talloze marktkramen van alles en nog wat kopen groente,fruit,kleding,schoenen,prullaria etc.
Ook zijn er heel veel eettentjes,die goed worden bezocht en waar je voor weinig geld lekker kunt eten.
We zijn vandaag met Tom en Anja naar deze markt geweest en hebben er een paar gezellige uurtjes doorgebracht.
Hierbij een kleine impressie.

Spaanse gewoontes

Stierenvechten, flamenco, siësta, tapas, paella en sangría. Wie kent ze niet. Sla een reisgids open over Spanje en het eerste waar men het dan over heeft is hoe lekker de paella is, de sangría smaakt en hoe geweldig de tapas zijn. Klopt het beeld wat men van Spanje heeft? Ok, het klopt, in Spanje wordt nog steeds (ondanks steeds meer groeiende protesten) met stieren gevochten en ok, de flamenco is een typische Spaanse dans. Wie geniet er tijdens een bezoek aan Spanje nu niet van paella, sangría en de heerlijke tapas. De meeste bezoekers  hebben er uiteraard van gehoord maar wat het allemaal precies is weet men vaak niet. Bij deze, een korte uitleg.

Flamenco
Iedereen denkt bij flamenco meteen aan de dames met kleurige jurken die serieus en passievol een dans laten zien. Flamenco is echter naast de typische dans ook een muziekgenre met name afkomstig uit het zuiden van Spanje. Kenmerkend voor deze muziekvorm zijn de soms Arabisch aandoende klanken en het sterke ritme van de gitaarmuziek. In de meest basale uitvoering wordt de “cante” (de flamencozang) vaak met een ritmisch geklop begeleid door te kloppen op tafels, te tikken met een stok, door het knippen van de vingers of, de meest bekende, door te klappen met de handen. De andere vorm van begeleiding is door een Spaanse gitaar en een cajón, een soort van klankkast. De flamencozang kan (maar hoeft niet) worden begeleidt door de baile flamenco, een expressief-ingetogen flamenco dansstijl die zich kenmerkt door de krachtige gratie en ingewikkelde hand- en voetbewegingen. Ondanks het feit dat de flamenco gezien kan worden als typisch Spaans, is er nog veel onbekend over de oorsprong van de muziek-en dansstijl over het algemeen wordt aangenomen dat de Spaanse flamenco is ontstaan gedurende de tweede helft van de 19e eeuw in de regio Andalucía. Echter, de geschiedenis van het Iberisch Schiereiland speelt een belangrijke rol. De Moren hebben een grote stempel gedrukt op de Spaanse samenleving en nadat deze verdreven werden door de Christenen kwamen de zigeuners – in het Spaans Gitanos – vanuit Egypte en Noord Afrika naar het Iberisch Schiereiland. Dit volk had een uitgebreide traditie van muziek en dans wat vergeleken kan worden met de hedendaagse flamenco. Hoe het ook zij,de flamencomuziek en dans is typisch Spaans te noemen.

Stierenvechten
Helaas, het stierenvechten hoort bij de Spaanse cultuur. Of men het nu eens is met de traditie of niet, het stierenvechten is voor Spanje nog steeds erg belangrijk, niet alleen vanwege het culturele erfgoed maar ook vanwege de economie. De “corrida” of “toreo” is niet alleen in Spanje bekend maar ook in landen als Portugal, Frankrijk en Latijns Amerika waar, in tegenstelling tot Spanje, de stieren het gevecht meestal overleven. Het stierenvechten is simpel gezegd een gevecht tussen één of meerdere mannen en één of meerdere stieren. Er kom echter veel meer bij kijken en in Spanje wordt het stierenvechten niet gezien als sport maar als een artistieke uitvoering waarbij de menselijke superioriteit over het dier en de dood wordt getoond aan het vaak uitzinnige publiek. Van oudsher werden de corridas gehouden op dorpspleinen maar later werden er eerste houten en daarna stenen arena’s gebouwd. Volgens de geschiedenis staat de oudste arena in Béjar, een dorpje in de provincie Salamanca. Later volgde de arena van Huelva en de bekende arena van Ronda, gebouwd op de funderingen van een Romeins theater. De arena in Ronda werd in 1804 in gebruik genomen. Zoals eerder al vermeld wordt er sinds 2010 zwaar gediscussieerd in Spanje over het wel of niet toelaten van stierenvechten. In dat jaar verbood de regionale regering van Catalunya het stierenvechten in de deelstaat vanaf 1 januari 2012 met als gevolg dat ook andere deelstaten over dat idee nadachten terwijl andere deelstaten zoals Valencia en Madrid meteen wetten aannamen die het stierenvechten als een cultuurgoed zien. Door veel buitenlanders wordt het stierenvechten als wreed gezien en begrijpt men niet dat dit in een modern land als Spanje nog wordt toegestaan. Het probleem is echter dat het stierenvechten als een traditie wordt gezien en het moeilijk is om dat uit de samenleving weg te halen. Daarnaast zorgt de wereld van de toros voor miljoenen aan inkomsten. Niet alleen de stierenvechters worden gezien als idolen en sterren maar de wereld van het fokken van goede stieren is een miljoenen business.

Siësta
Geweldig toch, even een uurtje slapen tussen de middag. De siësta wordt door veel Spanjaarden nog steeds als belangrijk gezien terwijl er uiteraard ook inwoners van Spanje zijn die de siësta liever zouden zien verdwijnen. Een siësta wordt door Wikipedia omschreven als een middagdutje, meestal na de lunch wanneer de zon het warmst is. De siësta is echter in de praktijk ook de naam die men geeft aan het niet actief zijn tussen 14.00 en 17.00 uur ’s-Middags. Wie kent het niet, je bent in een stad of dorp en alles is gesloten: winkels, musea, bibliotheken… dat is ook de siësta, de traditie in veel warme landen zoals Spanje. Het feit van even 40 minuten je ogen sluiten en een dutje doen,daarvan is wetenschappelijk bewezen dat dit gezond is maar het feit dat winkels, kantoren en musea gesloten zijn drie uur lang tussen de middag krijgt steeds meer weerstand.

Sangría
Het woord sangría is afgeleid van het woord sangre, wat bloed betekent, dit met name vanwege de kleur. Sangría is een licht alcoholische drank bestaande uit enkele standaard elementen zoals rode wijn, koolzuurhoudend mineraalwater of Fanta naranja/limon, suiker,vruchten zoals sinaasappel, citroen, appel of perzik en eventueel likeur of brandewijn. In sommige streken van Spanje, zoals Catalunya, maakt men tevens een sangría van mousserende cava in plaats van rode wijn. Traditiegetrouw wordt de sangría geserveerd in een karaf met daarin ijsblokjes om de drank koel te houden en een houten lepel om zo de vruchten die erin zitten van de bodem te halen. Overigens worden de vruchten er meestal voor de toeristen ingedaan aangezien de Spanjaarden zelf daar niet zo gek op zijn. De oorsprong van de sangría is niet helemaal bekend maar algemeen gaat men ervanuit dat de sangría bedacht is ergens in de 18e eeuw door, en dat is de verrassing, door Britten die een drank genaamd sangaree bedachten in de Britse kolonies in de Amerika. Sinds 1850 werd de drank meegebracht naar Spanje en sindsdien groeide deze uit tot wat het nu is. Een andere versie zegt dat bij de maaltijden tussen de middag veelal wijn werd gedronken en om deze voor de kinderen minder sterk te maken werd er gaseosa bijgedaan. Later wilde men de drank voor volwassenen weer sterker maken en werd er likeur of brandewijn bijgedaan. Hoe het ook zij, sangría wordt veel gedronken in Spanje en is zeker bij de toeristen een populaire drank.

Paella
Paella wordt uitgesproken als pa-elja want een dubbele l wordt uitgesproken als lj. Paella is een rijstschotel die zijn specifieke smaak krijgt dor de speciale manier van koken. De rijst wordt namelijk gekookt in bouillon en terwijl men de rijst kookt in een grote paella pan, worden de overige ingrediënten erbij gedaan. Ondanks het feit dat paella bekend staat als die typische  geelkleurige Spaanse rijst met vis, is de oorspronkelijke paella er een van kip en konijn. De bakermat van de paella is de regio Valencia waar sinds de 8e eeuw de typische paella-rijst, een korte dikke korrel met een groot absorberend vermogen, verbouwd. Hier ontstond dan ook de Paella Valenciana met als ingrediënten de lokaal aanwezige producten als konijn, kip en eventueel slakken. Aan de kust werd echter een andere paella gemaakt de Paella de Marisco of Paella Marinera, de bekende paella met vis en schaaldieren. Daarnaast bestaan er ook nog Paella Mixtas van vlees en vis en vegetarische paella’s met artisjokken die het vlees vervangen. De naam paella heeft het gerecht te danken aan de pan waarin het bereidt wordt. Het woord paella is afgeleid van patella wat in het Catalaans/Valenciaans pan betekend. Door de jaren heen werd het woord paella in Spanje synoniem voor arroz valenciano zoals het gerecht voorheen heette. Een andere oorsprong is tevens de vinden in een geromantiseerde versie waarbij er een gebruik was dat de mannen een keer per jaar voor de vrouwen van het dorp kookten door een rijstgerecht te maken en dit aan te vullen met de etensresten van andere dagen. Paella zou dan afgeleid worden van para-ella, voor haar in het Spaans. Naast rijst, kip, konijn, vis, schaaldieren, groenten en bouillon is een belangrijk element van de paella het saffraan. Het zijn deze dure kruiden die ervoor zorgen dat de paella de typische gele kleur en smaak krijgt.

Tapas
De tapas staan in Spanje voor een aperitiefhapje in een bar, een hapje om de eetlust op te wekken. In de meeste bars in Spanje kun je tapas krijgen die dan worden genuttigd bij een alcoholhoudende drank zoals bier, wijn of sherry. In de meeste gevallen dient men voor een tapa te betalen maar van oorsprong werd dit hapje gratis weggeven bij een drankje, iets wat in bijvoorbeeld Andalucía nog steeds gebeurd. De oorsprong van de tapa is nogal omstreden en niet helemaal bekend maar algemeen wordt aangenomen dat het woord is afgeleid van het Spaanse werkwoord tapar wordt zoveel betekend als afdekken of bedekken. Tapa betekend dan ook letterlijk deksel. Op basis van deze betekenis wordt verondersteld dat de tapas zijn ontstaan uit de gewoonte om een drankje letterlijk met een stuk brood of een plak ham af te dekken om te voorkomen dat er vliegen in het glas zouden komen. Ondanks het feit dat de tapa eigenlijk bedoelt is als een hapje om de eetlust op te wekken alvorens men aan een hoofdmaaltijd begint, zijn de tapas tegenwoordig veel meer dan alleen een aperitiefhapje. Zo maken bekende koks als Ferran Adría complete kunstwerken en zijn er duizenden varianten mogelijk. Het is ook vaak heel gewoon om in de weekenden een tapeo of tapas route te houden met vrienden. Hierbij gaat men langs diverse bars om daar tapas te nuttigen en zo een complete maaltijd te genieten. Dit wordt ook wel picar of picoteo genoemd. Er is een grote variëteit in tapas en deze zijn met name afhankelijk van de regio waar men deze nuttigt. Er zijn geen regels wat betreft de grootte van een tapa of de wijze waarop deze geserveerd dient te worden. Daarnaast kunnen tapas koud en warm geserveerd worden met of zonder brood. In regio’s in het noorden van Spanje, met name Asturias, Cantabria, La Rioja, Navarra en zeker in Baskenland worden tapas pinchos genoemd. Pinchos zijn meestal stukjes brood met  daarop een tapa verwerkt die op de meeste plaatsen voor een vaste prijs verkocht worden. De pinchos zijn inmiddels ook populair in andere Spaanse steden zoals in Barcelona waar je een veelvoud aan pinchoszaken vind. De variëteit aan tapas is in Spanje zo groot dat we er onmogelijk een opsomming van kunnen maken. Enkele populaire tapas zijn jamon serrano, albondigas, patatas bravas, gemarineerde ansjovis, chorizo al vino, calamares, amandelen, pimientos de Padrón, etc. Het beste is gewoon om een Spaanse tapasbar binnen te lopen en te genieten van al het heerlijks.

Tortilla española
De tortilla española of tortilla de patatas is een typisch Spaans gerecht wat tevens als eerdergenoemde tapa gegeten kan worden. De tortilla de patatas is een dikke omelet van ei, aardappels en olijfolie. Regelmatig wordt er ui of knoflook toegevoegd en in enkele regio’s zoals Catalunya ook spinazie of aubergine of in Baskenland en Cantabria kabeljauw of tonijn. De Spaanse tortilla kan zowel koud alsook warm gegeten worden en tevens geserveerd worden in punten als een tapa, met of zonder brood en daarnaast ook op een baguette met tomaat of in blokjes geserveerd als een snack. De Spaanse tortilla moet niet verward worden met de Mexicaanse tortilla, een pannenkoek va maismeel, en de tortilla francesa, een gewone omelet. Ondanks het feit dat de tortilla als een typische Spaanse maaltijd gezien wordt is het niet helemaal zeker waar de oorsprong ligt. Over het algemeen gaat men er vanuit dat de tortilla de patata bedacht is tijdens de Spaanse overheersing in Amerika in de 16e eeuw. De reden hiervoor is eigenlijk heel simpel aangezien de aardappels, de papas, naar Europa werden gebracht door de Spaanse ontdekkingsreizigers. De toevoeging van aardappels aan geklutste eieren wordt gezien als een toevoeging om het ei gerecht zwaarder te maken, met name voor de militairen in die tijd.

Gewoontes die men zichzelf snel aanleert of (niet) moet aanleren als je in Spanje woont of lang verblijft.

Helaas blijven veel mensen hun gewoontes en cultuur stug volhouden, op zich niets mis mee maar aanpassen aan Spanje en de Spanjaarden gaat verder dan alleen maar het leren van de Spaanse taal, het eten van tapas (vaak op het verkeerde tijdstip), het drinken van (te veel) sangría (ook vaak op de verkeerde manier) en het luisteren naar de Gipsy Kings (zijn Fransen en geen Spanjaarden).

Er zijn echter Spaanse gewoontes die makkelijker te volgen zijn en enkele die wat moeilijker zijn om je aan te houden als je in Spanje verblijft.

Kinderen zijn alles

Als er kinderen bij een groepje Spanjaarden zijn, al helemaal als deze erg jong zijn, dan smelten de Spanjaarden weg en hebben ze alleen nog maar oog voor het kind of kinderen. Of dat nou is bij de familie thuis, in de bar, restaurant of op straat, kinderen zijn de focus van alle aandacht. Op zich niets mis mee natuurlijk maar zoveel knijpen in de wangen, in de armen houden en “kuchi kuchi” zeggen kan niet goed zijn voor een baby of kind. Er zijn daarnaast ook veel Spaanse gezinnen waar maar één kind is en die wordt dan extra verwend.

Het kussen van iedereen

Ok, Nederlanders kussen ook drie keer op de wang maar niet bij iedereen en al helemaal niet als je die personen niet kent.
Er is hier zelfs een Nederlands restaurant,tres besos,hetgeen drie zoenen betekent.
In Spanje wordt er wat op los gekust en in plaats van handen schudden worden er meer wangkussen uitgedeeld dan in Nederland. Het zijn er dan niet drie zoals in Nederland maar twee, een rechts en uiteraard een links. Ook mannen zoals vader en zoon kussen elkaar regelmatig. Daarnaast gaat het kussen al snel over naar zoenen als het om jonge stelletjes gaat.

Laat eten

Alles begint hier in Spanje wat later dan wij gewend zijn.
Ontbijten doet men later, het middageten is pas rond 14:30 of 15:00 uur en het avondeten begint wanneer we in Nederland alweer bijna naar bed gaan, tussen 21:00 en 22:00 uur. Dat geldt ook als je in de avond uit eten gaat. Kom niet om 18:00 uur een Spaans restaurant binnen want dan is de keuken nog niet open en kun je niet eten. Ook hier begint men pas laat met het diner wat door kan gaan tot wel 1:00 uur in de morgen. Het laat eten is een van die dingen waar veel Nederlanders moeilijk aan kunnen wennen.

Laat slapen

Spanjaarden gaan, mede vanwege het later eten, ook later naar bed. Alles is daar in principe op ingesteld, van het avondeten tot de programmering op de Spaanse televisie waar het journaal pas om 21:00 uur begint en eindigt om 22:00 uur waarna een programma volgt en dan pas een film die pas om 2:00 uur ’s-Nachts eindigt. Volwassenen gaan laat naar bed maar kinderen ook, het is niet ongewoon om tussen 23:00 en 01:00 uur nog kinderen buiten te zien spelen, niet alleen in de weekenden en zomervakantie maar ook tijdens de weekdagen en tijdens de schoolperiode. De volgende dag staat men echter wel weer vroeg op om aan het dagelijkse ritme te beginnen, iets wat vroeger in stand werd gehouden door de volgende gewoonte…,de siësta.

Siësta en sluitingstijden

Iedereen denkt bij siësta aan slapen en dat is vaak ook zo maar al lang niet meer van deze tijd. Ondanks het feit dat niet alle Spanjaarden meer in de siësta-cultuur willen of kunnen leven, is de siësta nog steeds een Spaanse gewoonte. Ruim genomen kan men zeggen dat tussen 14:30 uur en 16:30 of 15:00 en 17:00 uur het werkzame leven stilstaat in Spanje. Winkels zijn dicht, musea sluiten hun deuren, je kunt vaak die uren gratis parkeren, restaurants doen goede zaken, kantoren en gemeentehuizen sluiten en men ligt thuis op de bank met de ogen dicht of in bed te slapen. Het is echter als bezoeker en buitenlander die zich niet aan deze gewoontes houdt erg lastig als je iets nodig hebt, wilt kopen of iets officieels moet regelen. In de grote steden zie je steeds minder dat er aan de siësta gedaan wordt en ook op veel kantoren werkt men gewoon door. Het is als Nederlander wel een van de gewoontes die het snelst wordt aangeleerd, het houden van een siësta, zeker als het warm is.
Wij eten dan ook regelmatig de hoofdmaaltijd tijdens de siësta.

Regen is niets doen

Zoals bekend is het op veel plaatsen in Spanjevaak wel lekker weer met een onbewolkte hemel en blauwe lucht.
In die gebieden waar weinig regen valt is dat moment dat er wél regen valt cruciaal. Er wordt dan niets gedaan want het regent. Dat geldt dan vooral voor die regio’s in zuid Spanje, langs de middellandse zee en op de Balearen en Canarische eilanden waar het minder regent dan in het midden van Spanje en langs de Atlantische Oceaan. Nou wordt dat niets doen als het regent steeds minder maar leven met de nattigheid zoals wij dat in Nederland en België doen is er op veel plaatsen in Spanje niet bij. Komt een Spanjaard in Nederland en zien ze iemand op de fiets met een paraplu in de regen (of sneeuw) rijden, dan kunnen ze hun ogen niet geloven. Dat zul je in Spanje namelijk niet zo snel zien.

Op bezoek bij iemand thuis

In Nederland  spreek je af om met vrienden bij iemand thuis te komen, iets wat in Spanje niet zo snel zal gebeuren. Hier spreekt men af op straat, op een plein, op een terras of in een bar. De woningen worden in Spanje minder snel geopend voor anderen dan in Nederland en een etentje thuis organiseren doet men niet zo snel, dan gaat een Spanjaard liever naar een restaurant of strandtent (Chiringuito) in de zomer. Komen Spanjaarden wel bij je over de vloer dan moet je ook het hele huis laten zien of wordt jou het hele huis geshowd als jij diegene bent die op bezoek gaat, vreemd genoeg is men dan wel trots op de woning.

Vloeken

Spanjaarden vloeken graag en veel of gebruiken zoveel mogelijk smerige woorden.  Dat doen jongeren onder elkaar, volwassen mensen onder elkaar, ouderen onder elkaar en ook op de televisie hoor je vaak niets anders. Als je daarnaast bedenkt dat de Spanjaarden graag en veel hard praten waarbij het ze niets uitmaakt of anderen de hele conversatie kunnen volgenen, dan is het gebruik daarbij van scheldwoorden of uitdrukkingen extra opvallend.

Hard praten mag

Zoals hierboven al omschreven, Spanjaarden houden van hard praten, of dat nu in persoon is of via de mobiele telefoon. Iedereen mag alles horen en soms kun je hele gesprekken met alle intieme details volgen. Ook als Spanjaarden in een groep bij elkaar komen dan maken die 10 personen vaak meer herrie dan 50 Nederlanders bij elkaar. Dus, als je graag opgenomen wil worden in de Spaanse maatschappij, praat en schreeuw er maar op los, dan val je waarschijnlijk het minste op.

Fout parkeren en verkeersregels

Tja, parkeren met de knipperlichten aan, op straathoeken, op zebra’s, gehandicapten plaatsen of bus parkeerplaatsen is in Spanje helaas heel gewoon. Daarbij maakt het de gemiddelde Spanjaard ook helemaal niets uit of ze anderen lastig vallen daarmee en het overige verkeer hinderen. Hoe vaak komt het niet voor dat er meerdere auto’s moeten wachten omdat een iemand dubbel parkeert om even de krant te kopen of nog erger, een kopje koffie is gaan drinken. Als je daarnaast ook nog eens gaat letten op het autorijden en de verkeersregels zelf dan is het lastig voor ons als Nederlanders om zich aan te passen. Het nemen van rotondes, het afslaan zonder knipperlichten, het non-stop indrukken van het rempedaal of het fietsen zonder licht is vrij normaal in Spanje.

Dat gezegd hebbende is Spanje een heerlijk land om voor kortere of langere tijd te verblijven.
De Spanjaard is een levensgenieter,waar wij nog het nodige van kunnen leren en in de praktijk is “Mañana” vaak zo slecht nog niet.

Nog wat meer over de Spaanse maatschappij,de volksaard en de relatie met buitenlanders vind je o.a in onze Blog van vorig jaar.

¿Cuánto cuesta? : waar doen die pensionados het van?

Natuurlijk een breed en voor (ons) Hollanders favoriet onderwerp.
Hoewel de Spaanse economie weer aantrekt na vele jaren van krimp,is de werkeloosheid nog steeds hoog.
Ca. 27% van de Spaanse beroepsbevolking is werkeloos waaronder ruim 50% van de jongeren onder de 25 jaar.
Hoewel de Spaanse economie sinds vorig jaar weer aantrekt,is er sprake van deflatie,hetgeen zich uit in dalende prijzen voor goederen en diensten.
Als dat zich doorzet is dat uiteraard op langere termijn niet goed voor de economie,maar voor ons als overwinterende “pensionados” niet slecht.
Een paar voorbeelden: we tanken een liter (Euro95)benzine v00r ca. Euro 1.20 met uitschieters naar beneden van Euro 1.15.
We drinken hier uiteraard (lekkere) wijn en af en toe bubbels,al moet gezegd worden,dat de hier getoonde rode wijn niet onze favoriete huiswijn is. Wij gaan voor een fles van soms wel 4 Euro!, maar dan heb je ook een (Gran)Reserva.
In deze Blog  (klik) van vorig jaar veel meer over Spaanse wijn.

Het kiezen van een kopje koffie in een bar vergt wat voorbereiding,want er zijn heel veel varianten met elk hun eigen prijs. Zo kost een espresso (café solo) ca. 1 Euro, maar wil je er Brandy of bijv.Baileys in (carajillo),dan betaal je ca.Euro 1.70.

Hierbij een overzicht van de meest voorkomende varianten.

Café solo – een sterk kopje koffie wat het meest gedronken wordt na een maaltijd maar ook soms bij het ontbijt. In andere landen is de Café solo bekend als espresso, met name in Italië.

Cortado – een sterk kopje koffie met een scheutje warme melk, vaak geserveerd in een glas maar ook mogelijk in een kopje. Voor veel buitenlanders is een Cortado het meest geschikte kopje koffie aangezien deze veel op de koffie in eigen land lijkt.

Americano – een Americano is te vergelijken met een café solo maar dan minder sterk, ook wel een grote kop zwarte koffie genoemd. Een Americano wordt meestal geschonken in een grotere kop.

Café con leche – wellicht onder de buitenlanders de meest bekende koffiesoort, een grote kop koffie met warme melk. Deze koffie wordt het meeste gedronken in de ochtend bij het ontbijt en is te vergelijken met de Nederlandse koffie verkeerd. Het is in Spanje gebruikelijk om na 11 uur geen café con leche meer te drinken. Na dat tijdstip is het gewoonlijk om een sterkere variant te drinken.

Carajillo – dit is een klein sterk kopje koffie (café solo) met een scheut whisky, cognac, baileys of andere likeur naar keuze. Deze koffiesoort wordt veel gedronken door de Spaanse mannen.
Een variant hierop is Carajillo Quemado,waarbij eea wordt geflambeerd en voorzien van citroenschilletjes,kaneel en koffiebonen

Café con hielo – zeer populair in de warme zomermaanden, een kopje koffie, meestal café solo of cortado, die geleverd wordt met suiker en een glas met ijs. De drinker schenkt zelf de koffie over in het glas om zo een ijskoffie te maken. Heerlijk fris.

Cappuccino – uiteraard bekend bij iedereen en van oorsprong een Italiaanse koffie. Dit is eigenlijk een Americano met daarbovenop óf slagroom (nata) óf opgeklopte melk. De Spanjaarden drinken niet veel cappuccino maar als ze dat al doen zal dat niet met slagroom zijn, dat is meer iets voor de buitenlanders.

Cafe Bombon – dit is een koffieglas gevuld met een laagje gecondenseerde(zoete) melk,aangevuld met sterke zwarte koffie(café sólo),zodat er 2 lagen te zien zijn.

Op verschillende plekken kom je zaken van de keten “100 Montaditos” tegen,waar men broodjes met 100 verschillende soorten beleg serveert.
Op bepaalde dagen van de week zijn alle broodjes 1 Euro.

Met enige regelmaat eten we in een typisch Spaans restaurant Casa Molina ,waar elke week een geweldig en uitgebreid buffet wordt aangeboden met diverse soorten paella,een ruime keus aan voor-hoofd en nagerechten etc.
Voor 9 Euro pp. kan je eten wat je wilt (alles vers klaargemaakt) en dat is dan nog inclusief een fles wijn. Uiteraard is dit niet maatgevend voor de hele Spaanse horeca,maar de restaurants,waar voornamelijk Spanjaarden komen,vaak in het binnenland,zijn doorgaans goed en heel voordelig.
Het dateert nog uit de tijd van Franco,dat de restaurants elke dag een goede maaltijd (plato del dia) moesten serveren voor een lage prijs.
Wil je meer weten over de verschillende restaurants in Spanje,klik dan hier.

 

 

 

 

 

 

Maar blijf je voor een wat langere periode in Spanje dan kun je het beste
zelf regelmatig boodschappen doen en koken.
Er zijn verschillende soorten grote supermarktketens,waarvan sommige ook in Nederland bestaan.
Een paar grote supermarktketens in Spanje :
– Aldi
– Alcampo
– Carrefour
– Hipercor
– Spar
– Lidl
– Mercadona
– Consum
Naast de grote ketens zijn er ook veel kleine lokale winkeltjes,waar je je boodschappen kunt doen.
Je kunt natuurlijk ook naar één van de vele (overdekte) markten gaan.
Je kunt daar goedkoop vers vlees, vis, groentes en fruit kopen.

Boodschappen doen in Spanje is met verschillende dingen veel goedkoper dan in Nederland.
Vers vlees,vis,groentes,brood en fruit zijn extreem goedkoop.
De Spanjaarden eten vrijwel alles vers.
Maar producten zoals groente in blik, producten van A-merken (Chips, Frisdrank, Snoepgoed ) zijn net zo duur als in Nederland.

De gezondheidszorg in Spanje is natuurlijk een verhaal op zich, maar heb je een keer medicijnen nodig dan is dat in de Spaanse apotheek vaak veel goedkoper dan in Nederland en gaat het vaak om dezelfde medicijnen van de zelfde fabrikant.

Tot slot nog iets over de huizenprijzen.
De Spaanse huizenmarkt trekt licht aan. De gemiddelde huizenprijzen stijgen,maar de waarde van een woning is nog steeds slechts 41% van de waarde,die het had in 2007.

Kortom: voor Nederlandse “pensionados” een aangenaam klimaat in meerdere opzichten.

Zie tot slot nog een kort filmpje over onze directe woonomgeving.

Terug van weg geweest

Eerder dan gepland zijn we weer uit Monda vertrokken.
De smalle kronkelige en vaak zeer steile straatjes en de middeleeuwse dorpen waar je “je kont niet kan keren”,laat staan je auto, zijn niet bepaald onze favoriet om het maar zachtjes uit te drukken.

Hoewel het hotel er schitterend uitziet,vonden wij de kamers verre van comfortabel en dat terwijl met name de avonden/nachten al flink koud zijn.

Ook is het ’s morgens vaak mistig in de bergen.
Dat gezegd hebbende,was het Castillo de Monda een unieke ervaring waar we heerlijk hebben gegeten,het uitzicht hebben bewonderd en “wat minder” hebben geslapen.

Het Castillo is gevestigd op de plek waar oorspronkelijk in de negende eeuw het Al Mundat fort was gebouwd door Omar Ibn Hafsún.In de twaalfde eeuw werd het fort uitgebouwd door de Almohaden en de Nazareeërs. In 1485 gaf de katholieke vorst Ferdinand de opdracht om het fort te ontmantelen.
Na een lange strijd werden de Moren verdreven en het fort grotendeels verwoest.Op de restanten werd ruim een eeuw geleden het huidige Castillo gebouwd,thans als boetiek hotel in gebruik onder management van 3 Nederlanders.

Het venijn zit in de staart

Vandaag zondag 13 November via een mooie autoroute naar Monda gereden,een rit van ruim 500 km. naar Andalusiė.
We kennen daar de bekende plekken zoals Granada,Sevilla,Cordoba etc.maar willen nu iets meer van het achterland zien.

Monda is een gemeente in de Spaanse provincie Málaga in de regio Andalusië met een oppervlakte van 58 km². In 2007 telde Monda 2258 inwoners. Monda ligt op 377 m boven de zeespiegel. Monda heeft als buurgemeenten Coin en Ojén en ligt ongeveer 17 km van Marbella.

Tussen de middag eerst even bijtanken,wij tapas en de auto benzine.

So far so good.
Vlak voor onze bestemming Hotel Castillo de Monda nogmaals getankt en al een eerste blik op de “taxi” van dit middeleeuwse dorp.

Eenmaal in het dorp werden de straatjes steeds smaller en hebben we het laatste stuk (zeer smal en steil) maar niet geprobeerd.

We kregen een lift voor de bagage en kwamen in een prachtig middeleeuws kasteel dat recent is omgetoverd tot Hotel.

Na de eerste “schrik” van de bereikbaarheid genieten van de fraaie (ver)gezichten.

---